Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης.

Εκοιμήθη ο Γέροντας
Αυγουστίνος Καντιώτης
μια μεγάλη πνευματική μορφή
που σημάδεψε ευεργετικά με την παρουσία του
την εκκλησιαστική και εθνική ιστορία μας
.
***
Εκοιμήθη ο Μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης
Αυγουστίνος Καντιώτης.


Εκοιμήθη σύμφωνα με πληροφορίες της "Romfea.gr" σήμερα Σάββατο, 28 Αυγούστου 2010 ο αγωνιστής Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης σε ηλικία 104 ετών, μια ημέρα σημαδιακή αφού στο Άγιον Όρος εορτάζεται σήμερα με το παλαιό η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Να σημειωθεί, ότι ο Μητροπολίτης Αυγουστίνος νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο της Φλώρινας για 26 ημέρες, μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη, ενώ την τελευταία ημέρα παρουσίασε νεφρική ανεπάρκεια.
Επίσης, αξίζει να αναφερθεί, ότι χθες Παρασκευή ο Μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος, κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων.
Ο Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης, γεννήθηκε στις Λεύκες Πάρου στις 20 Απριλίου του 1907.
Αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1929. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1935 και Πρεσβύτερος το 1942.
Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελος στη Μητρόπολη Αιτωλίας, ως στρατιωτικός ιερέας και ως Ιεροκήρυκας στην Αθήνα. Εξέδωσε δεκάδα περιοδικών, ίδρυσε οικοτροφία φοιτητών και μαθητών, ηγείται Ιεραποστολικής αδελφότητος Θεολόγων "Ο ΣΤΑΥΡΟΣ", εξεφώνησε κηρύγματα καθ΄ άπασαν την χώραν, συνέγραψε περί τα ογδοήκοντα δύο θρησκευτικού περιεχομένου βιβλία.
Στις 25 Ιουνίου του 1967 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας. Στις 14 Ιανουαρίου του 2000 παραιτήθηκε λόγω γήρατος.
Τέλος, στις 28 Αυγούστου 2010 εκοιμήθη σε ηλικία 104 ετών.
Πηγή: http://www.romfea.gr/component/content/article/13/5694-2010-08-28-03-27-31
***
Έφυγε για την αιωνιότητα ο αγωνιστής ιεράρχης της Φλώρινας
π. Αυγουστίνος Καντιώτης
ΤΟ ΕΞΠΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΕΛΑΒΕ, ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 28-8-2010, ΚΑΙ ΩΡΑ 5 π.μ.
Ας μη λυπούνται οι πιστοί, που ο Γέροντας έφυγε από κοντά μας, γιατί ο Χριστός ζει και οι άνθρωποι του Θεού δεν πεθαίνουν ποτέ. Ο Γέροντας αγωνιστής ιεράρχης από την θριαμβεύουσα Εκκλησία θα έχει μεγαλύτερη παρρησία στο Θεό και θα βρίσκεται κοντά στους αγωνιζομένους χριστιανούς και θα πρεσβεύει υπέρ αυτών και θα συναγωνίζεται μαζί τους.
Σε ένα κήρυγμά του έλεγε·
«Εγώ θα φύγω. Πού θα πάω; Όπου και αν πάω, αν δω ότι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ κινδυνεύει θα κάνω επανάσταση θα χτυπήσω συναγερμό. Δεν θα αφήσω την Εκκλησία του Χριστού ούτε στους αθέους ούτε στους μασόνους ούτε στους οικουμενιστάς…».
Καλά θα είναι, κάποιοι οικουμενισταί δεσποτάδες, να σεβαστούν τον Γέροντα και να μην ρθουν να πανηγυρίσουν στην Φλώρινα. Ο αγωνιστής ιεράρχης π. Αυγουστίνος Καντιώτης δεν θα επιθυμούσε παρουσία πανηγυρτζίδων αιρετικών αρχιερέων στην κοίμησή του.
Ας μην λυπούνται λοιπόν οι πιστοί, αλλά και ας μη χαίρονται οι άπιστοι, γιατί η φωνή του Γέροντος δεν θα σιγήσει. Υπάρχει τόσο μεγάλο υλικό, που ανά πάσα στιγμή και σε κάθε αγώνα ο Γέροντας θα βρίσκεται μπροστά τους.




Πηγή: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=14869

Ιωαννίδης Αχιλλέας - Εκπαιδευτικός | musicwave.gr™ | face your music!

Ιωαννίδης Αχιλλέας - Εκπαιδευτικός | musicwave.gr™ | face your music!

Αφίχθη στην Τραπεζούντα ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ Βαρθολομαίος.

Σάββατο, 14 Αύγουστος 2010 21:23



Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος έφθασε στις 7.30 ώρα Ελλάδας απόψε στην Τραπεζούντα, αεροπορικώς από την Κωνσταντινούπολη.
Μετά την άφιξη του ο κ. Βαρθολομαίος παρακάθησε σε ιφτάρ (δείπνο για τη λήξη της ημερήσιας νηστείας τού μήνα του ραμαζανιού), το οποίο παρέθεσαν ο μουφτής της Τραπεζούντας και ο Νομάρχης.
Αύριο το πρωί ο κ. Βαρθολομαίος θα τελέσει τη θεία λειτουργία, την πρώτη μετά το 1922, στην ιστορική μονή της Παναγίας Σουμελά.
Η λειτουργία θα αρχίσει στις 10 το πρωί και θα ολοκληρωθεί στις 12 το μεσημέρι και θα μεταδίδεται ζωντανά απο την ΕΤ3.
Με τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη θα συλλειτουργήσουν ο Μητροπολίτης Δράμας κ.Παύλος και ο εκπρόσωπος του Πατριάρχου Μόσχας Επίσκοπος Τύχων.
Κατά την αφιξη του στη μονή ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα προσκυνήσει την εικόνα της Παναγίας και θα κατευθυνθεί στο ιερό βήμα για να προετοιμαστεί για τη θεία λειτουργία. Η λειτουργία θα τελεσθεί στον αύλειο χώρο της μονής, γιατί ο ναός είναι μικρός.
Σε διάφορα σημεία πέριξ της μονής θα υπάρχουν γιγαντο-οθόνες για να μπορέσουν οι προσκυνητές να παρακολουθήσουν την Θεία Λειτουργία.
Στο τέλος της λειτουργίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα μιλήσει προς τους πιστούς τονίζοντας μεταξύ άλλων οτι η λειτουργία στη μονή Παναγία Σουμελά είναι "ενα κορυφαίο θρησκευτικό και ιστορικό γεγονός".
Επίσης θα εκφράσει την ευχή η Παναγία η Σουμελιώτισσα να είναι "εγγυήτρια καλύτερων ημερών για τους λαούς της Ελλάδος και της Τουρκίας".
Στη Θεία Θειτουργία θα ψάλει χορός ιεροψαλτών του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπο την διεύθυνση του άρχοντα πρωτοψάλτη Λεωνίδα Αστέρη.
"Είναι ένα ιστορικό γεγονός για όλους μας"
Μιλώντας απόψε στους δημοσιογράφους, οι οποίοι τον ανέμεναν στο αεροδρόμιο, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, δήλωσε:
«Είναι ένα ιστορικό γεγονός για όλους μας, προσωπικό για εμένα που έρχομαι από την Μητέρα Εκκλησία για να ξαναζωντανέψω τις μνήμες των προγόνων μας, να τελέσω την Θεία Λειτουργία, στο ιστορικό Μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά. Να συνδέσω το σήμερα με το χθες, να δοξολογήσουμε όλοι μαζί τον Θεό για την μεγάλη αυτή ευλογία, την οποία επεφύλαξε στη δική μας τη γενιά. Και να ευχαριστήσουμε επίσης την Παναγία, την Θεοτόκο Μαρία, η οποία θα μας υποδεχθεί στο ιστορικό Μοναστήρι της και επικαλούμαι αυτή την στιγμή την χάρη της και την προστασίαν της για όλο τον Γένος μας, για όλο τον κόσμο, για την χώρα αυτή στην οποία εδρεύει το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και επαναλαμβάνω, για όλο τον κόσμο».
Επίσης, τόνισε: «Είμαι πολύ συγκινημένος, πολύ χαρούμενος όπως ασφαλώς και όλοι εσείς που ήρθατε από την Ελλάδα, από την Ρωσία, οι Ορθόδοξοι αδελφοί μας που έχουμε τόση ευλάβεια και σεβασμό στην μορφή της Υπεραγίας Θεοτόκου. Αύριο θα ζήσουμε μια ιστορική ημέρα και θα μεταφέρουμε στα σπίτια μας ο καθένας, εγώ στο Πατριαρχείο μας και σε όλο τον Ορθόδοξο κόσμο την χάρη αυτού του θεομητορικού προσκυνήματος της Παναγίας Σουμελά».
Τέλος, ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε στα φιλόξενα αισθήματα των κατοίκων της Μαύρης Θάλασσας και εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι όλα θα εξελιχθούν ομαλά.

Άνθιμος - Το δεξιό εξαπτέρυγο της Εκκλησίας

Σάββατο, 14 Αύγουστος 2010 Συντάχθηκε απο τον/την Μαρία Αντωνιάδου / ΤΟ ΒΗΜΑ 10:01




Η ΓΙΟΡΤΗ της Παναγίας έχει εξελιχθεί σε ιερό βήμα για τη διατύπωση «πύρινων» κηρυγμάτων εκ στόματος ομάδας ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ο πολλαπλός εορτασμός της ημέρας ενθαρρύνει το εγχείρημα. Η Κοίμηση της Θεοτόκου, προστάτιδας των Ενόπλων μας Δυνάμεων, ο τορπιλισμός της «Έλλης» στην Τήνο και ο πόνος της προσφυγιάς στην Παναγία Σουμελά στο όρος Βέρμιο αποτελούν επί πολλές δεκαετίες το «εφαλτήριο» για τη διατύπωση κηρυγμάτων με εθνικό χαρακτήρα. Μόνο που εφέτος οι «πανηγυρικοί» είχαν και προεόρτια.
Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος από την Ηλεία από όπου κατάγεται έστειλε, για μια ακόμη φορά, μηνύματα με εθνικό χαρακτήρα.
Μηνύματα προς τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο, προς την Ιεραρχία, προς την κυβέρνηση, προς την αντιπολίτευση. Αλλά και προς τους πιστούς.
O κ. Άνθιμος χωρίς να υψώσει τον τόνο της φωνής του χτύπησε το «καμπανάκι» στον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο αφού, όπως είπε, «ο λόγος της Εκκλησίας δεν ανταποκρίνεται στις κρίσιμες περιστάσεις που περνάει η πατρίδα μας.
Τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά, αν προκαθήμενος ήταν σήμερα ο μακαριστός Χριστόδουλος ή ο μακαριστός Σεραφείμ».
Χτύπησε το καμπανάκι στην κυβέρνηση αφού εξέφρασε την ανησυχία του για την πορεία των εθνικών θεμάτων. Και το «καμπανάκι» είχε αποδέκτες και στη Ρηγίλλης αφού το κήρυγμα του κ. Ανθίμου άκουγε με ιδιαίτερη προσήλωση ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρης, ο οποίος έσπευσε στη συνέχεια με δηλώσεις του να εκθειάσει τον ρόλο του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης.
Οι βολές κατά του Αρχιεπισκόπου. Οι πρώτες βολές του κ. Άνθιμου για τη στάση του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου ξεκίνησαν μερικούς μήνες μετά την εκλογή του. Το 2008, αφού δήλωσε την αγάπη του και την εκτίμησή του για τον Αρχιεπίσκοπο, είπε: «Είναι δύο τρία χρόνια μικρότερος από μένα, αλλά ήλθε όχι όπως τον περιμέναμε. Περιμέναμε μια άλλη τακτική, αλλά όχι σ΄ ένα επίπεδο σιωπής, ιδίως τον πρώτο καιρό, αλλά και τώρα».
Οι επισημάνσεις του κ. Άνθιμου δημιούργησαν ένα είδος ψυχρότητας στις σχέσεις του με τον Αρχιεπίσκοπο.
Και όταν ο κ. Ιερώνυμος μίλησε στην Ιεραρχία για κύμβαλα αλαλάζοντα και κάλεσε τους αρχιερείς να αποφεύγουν τη δημοσιότητα ο κ. Άνθιμος απάντησε άμεσα: «Θα περιμένουμε δηλαδή πότε θα εκδηλωθεί κανένας πόλεμος για να μιλήσουμε για την πατρίδα;».
Και κάλεσε τους πιστούς να φανταστούν τι θα συνέβαινε αν οι Απόστολοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας δεν μιλούσαν. «Αλίμονο», τους έλεγε καταχειροκροτούμενος από το εκκλησίασμα, «αν δεν συνεκρούοντο σε πολλές περιστάσεις με εκπροσώπους της πολιτείας, που ήσαν ανίκανοι και ανίεροι και πρόσβαλλαν την Εκκλησία και την πολεμούσαν».
Παρά τις μεταξύ τους τηλεφωνικές επικοινωνίες και τις συναντήσεις στις Συνόδους της Ιεραρχίας οι συνεργάτες του κ. Ιερώνυμου υπομειδιούν όταν ακούν το όνομα του κ. Άνθιμου και αρνούνται να απαντήσουν στις επικρίσεις του.
«Όλα θα απαντηθούν στη Σύνοδο της Ιεραρχίας» τονίζουν και κλείνουν τη συζήτηση εκεί. Ο ίδιος ο ιεράρχης το τελευταίο διάστημα δείχνει ανακουφισμένος.
Κάτω από αντίξοες συνθήκες κατάφερε να εκλέξει τον πρωτοσύγκελο της Μητρόπολής του κ. Ιωάννη Τασσιά Μητροπολίτη Λαγκαδά, ερχόμενος σε ευθεία αντιπαράθεση με τις επιλογές του κ. Ιερώνυμου και τώρα δείχνει να απολαμβάνει τον εθναρχικό και ηγετικό ρόλο που πολλοί κληρικοί και μητροπολίτες, οι οποίοι αισθάνονται ότι δεν εκφράζονται από τον Αρχιεπίσκοπο, του αποδίδουν.
Σύμφωνα με πληροφορίες πολλές φορές κληρικοί, πολιτικοί αλλά και μέλη της Εκκλησίας όταν συναντούν τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης τον παρομοιάζουν με εθνάρχη.
«Εθνάρχης»... Μακεδονίας
Ο ίδιος δεν αποδέχεται την προσφώνηση ή την κολακεία, όμως διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι θα μιλάει και θα κηρύττει πάντα για τα εθνικά θέματα.
Σχεδόν κάθε Κυριακή από την ωραία πύλη ενός ναού της Θεσσαλονίκης κηρύττει για τα εθνικά, οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το νεότερο ελληνικό κράτος. Αποδέκτες του κηρύγματός του είναι οι ίδιοι οι πιστοί που εκκλησιάζονται και βεβαίως οι τηλεθεατές, αφού κάθε Κυριακή η ΕΤ3 μεταδίδει απευθείας τη Θεία Λειτουργία στο πανελλήνιο.
Έτσι τους τελευταίους μήνες και διά της τηλοψίας οι Έλληνες ενημερώνονται για τις θέσεις του κ. Άνθιμου και παρακολουθούν τον προσωπικό του πόλεμο εναντίον όλων όσοι, κατά τη γνώμη του, βλάπτουν την πατρίδα. Το αγαπημένο, βεβαίως, θέμα του κηρύγματός του ήταν και παραμένει το Σκοπιανό.



Πηγή: http://www.romfea.gr/component/content/article/13/5587--q-q

Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος για την δολοφονία του Έλληνα στη Χειμάρρα.

Παρασκευή, 13 Αύγουστος 2010 Συντάχθηκε απο τον/την Αιμίλιος Πολυγένης 20:06






Έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει ο θάνατος ενός 37χρονου ομογενούς Αριστοτέλη Γκούμα, ο οποίος δολοφονήθηκε την Πέμπτη από ομάδα τριών Αλβανών, στη Χειμάρρα.
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, όλα άρχισαν όταν τρεις Αλβανοί από την Αυλώνα ζήτησαν από τον 37χρονο να μη μιλάει ελληνικά στο μαγαζί του, που βρίσκεται στη Χειμάρρα. Μετά τη λογομαχία ακολούθησε ξυλοδαρμός. Ο ομογενής αναγκάστηκε να κρυφτεί.
Οι τρεις Αλβανοί, όμως, τον εντόπισαν ύστερα από αρκετές ώρες, ενώ επέβαινε σε μηχανή μεγάλου κυβισμού. Οι δράστες όρμησαν με το αυτοκίνητό τους πάνω στο νεαρό άνδρα και τον καταπλάκωσαν.
Για την δολοφονία του 37χρονου Έλληνα, μίλησε και ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε, ότι «Με οδύνη συμμετέχω στο βαθύ πόνο που προκάλεσε η δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χειμάρρα. Συλλυπούμαι ολόψυχα την οικογένειά του, δεόμενος όπως ο Θεός αναπαύσει εν ειρήνη την ψυχήν του».
«Τέτοιες αδικαιολόγητες, βίαιες πράξεις, απόλυτα καταδικαστέες από κάθε εχέφρονα, απειλούν να δυναμιτίσουν το κλίμα της αρμονικής συνυπάρξεως, για το οποίο όλοι οι σώφρονες πολίτες της Αλβανίας έχουν αγωνισθεί. Και ακόμη απειλούν να πυροδοτήσουν νέες συγκρούσεις και μίση στην περιοχή», πρόσθεσε ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Αλβανίας.



Πηγή: http://www.romfea.gr/component/content/article/13/5584-2010-08-13-17-17-54

Τούρκοι Εθνικιστές διαμαρτύρονται για την θεία λειτουργία στην Σουμελά

Παρασκευή, 13 Αύγουστος 2010 Συντάχθηκε απο τον/την Romfea.gr 17:18




Ο βουλευτής Τραπεζούντας του Κόμματος Εθνικής Δράσης (MHP), Σουλεϊμάν Λατίφ Γιουνούσογολυ, και κάποια μέλη του ιδίου κόμματος, διαμαρτυρήθηκαν για την Θεία Λειτουργία στη Μονή Παναγία Σουμελά που θα τελεστεί την Κυριακή, 15 Αυγούστου 2010.
Ο Σουλεϊμάν Λατίφ σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε, ανέφερε ότι τα μοναστήρια δεν είναι χώροι λατρείας και λειτουργίας ,αλλά χώροι εκπαίδευσης κλήρου.
"Στην περιοχή θέλουν να αναζωογονήσουν τον Ποντιακό Ελληνισμό. Αν κάνουμε υποχωρήσεις θα ακολουθήσουν και άλλες. Δεν θεωρούμε σωστό να ανοίξει η Μονή Σουμελά για λειτουργία", τόνισε χαρακτηριστικά ο Λατίφ Γιουνούσογολυ.
Τέλος, πρόσθεσε, ότι "Στις 15 Αυγούστου είναι η επέτειος της ίδρυσης της Τραπεζούντας και η Άλωση της Τραπεζούντας του Πόντου".






Πηγή: http://www.romfea.gr/component/content/article/25-2009-12-18-08-37-46/5583-2010-08-13-14-18-54

Κρίσιμη αλλά σταθερή η κατάσταση του πρώην Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνου.

10/08/2010


Κρίσιμη αλλά σταθερή παραμένει η κατάσταση του Μητροπολίτη πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτη ο οποίος υπέστη εκτεταμένο εγκεφαλικό και νοσηλεύεται, από την περασμένη εβδομάδα, στο Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας. Σύμφωνα με τους θεράποντες ιατρούς του, με τους οποίους επικοινωνήσαμε, «η εικόνα του ασθενούς παραμένει η ίδια με χθες αλλά η κατάστασή του είναι ελεγχόμενη. Είναι κρίσιμη αλλά σταθερή».
Στο πλευρό του ηλικίας 104 ετών Ιεράρχη βρίσκονται τα πνευματικά του παιδιά ενώ τον συνοδεύουν οι προσευχές του πιστού λαού της Φλώρινας.



Πηγή: από τον ιστότοπο "Αυγουστίνος Καντιώτης".

Σοβαρή η κατάσταση του Μητροπολίτη Αυγουστίνου Καντιώτη.

10/08/2010




Σε σοβαρή κατάσταση εξακολουθεί να νοσηλεύεται από την περασμένη εβδομάδα, στο Γενικό Νοσοκομείο Φλώρινας, ο Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης ο οποίος υπέστη εκτεταμένο εγκεφαλικό επεισόδιο, που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της κυκλοφορίας του δεξιού εγκεφαλικού ημισφαιρίου.
Σύμφωνα με τον Διευθυντή της Παθολογικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Φλώρινας κ.Δημήτρη Τσόγκα, με τον οποίο επικοινωνήσαμε, «η κατάσταση του ασθενούς είναι σοβαρή, η καρδιά και τα νεφρά λειτουργούν, oι πνεύμονες παρουσιάζουν ένα πρόβλημα, δεν σιτίζεται και δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον». Όπως μας δήλωσε ο κ.Τσόγκας «είναι ενθαρρυντικό ότι δεν έχει πυρετό».
Με αγωνία παρακολουθεί την πορεία της υγείας του κ.Αυγουστίνου και ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Θεόκλητος. «Η κατάσταση της υγείας του δεν είναι καλή. Είναι και η ηλικία του. Έχεις όλες τις περιποιήσεις και την φροντίδα των ιατρών αλλά η κατάστασή του παραμένει κρίσιμη» δηλώνει στο Amen.gr ο κ.Θεόκλητος και προσθέτει: «Για εμάς ο γέροντας είναι τόσο αγαπητός, υπηρέτησε 33 χρόνια, έκανε ένα σημαντικό έργο, ιδρύματα, ορφανοτροφεία, τόσα πολλά καλά έργα και όλος ο κόσμος έχει ένα μεγάλο ενδιαφέρον για την πορεία της υγείας του. Όλοι προσευχόμαστε να τον βοηθήσει ο Θεός να το ξεπεράσει. Η σκέψη όλων είναι μαζί του».
Κοντά στον ηλικίας 104 ετών Ιεράρχη, που δίνει τη μεγάλη μάχη, βρίσκονται οι πατέρες, π. Ιερόθεος και π. Λαυρέντιος καθώς και πολλά πνευματικά του παιδιά.



Aπό το διαδικτυακό τόπο "Αυγουστίνος Καντιώτης"

Υποχρεωτικά Για Τους Έλληνες Τα Τουρκικά!

Υποχρεωτικά Για Τους Έλληνες Τα Τουρκικά!

Καταρρέει ο ομογενειακός Ελληνισμός... Σε αποσύνθεση το Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού.

Σε αποσύνθεση φαίνεται να είναι τα τελευταία χρόνια το Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού (ΣΑΕ), «θύμα» της κρίσης και της πολυεπίπεδης παρακμής που «κυνηγά» τους Έλληνες και εκτός συνόρων. Η κατάρρευση του συμβουλίου συμπαρασύρει και τις σχέσεις ομογενών – μητροπολιτικής Ελλάδας, αφού οι Έλληνες της διασποράς αισθάνονται αποκομμένοι και μακριά από τις εξελίξεις στη χώρα. Μέσα σε λίγα χρόνια, από το 2004 που μια σειρά γεγονότων με αποκορύφωμα την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα ενέπνευσαν τους Έλληνες του εξωτερικού και τους ώθησαν να ενισχύσουν τους δεσμούς τους με τη χώρα, επανακτώντας την ελληνική υπηκοότητα, φτάσαμε σήμερα στην απόλυτη χαλάρωση αυτών των δεσμών, κάτι που έχει αντίκτυπο και στην ελληνική εξωτερική πολιτική. Ενδεικτικό της κρίσης του ελληνισμού της διασποράς είναι το γεγονός ότι σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, από τις 3.500 καταγεγραμμένες οργανώσεις, ενεργές είναι πλέον μόνο οι 650! Από την άλλη πλευρά,οι καλά γνωρίζοντες κάνουν λόγο για προβλήματα ζωτικής σημασίας που έχουν τη ρίζα τους στη βάση του ΣΑΕ, δηλαδή στις οργανώσεις-μέλη του, από τις οποίες εκλέγεται και το προεδρείο του.
Έξι εκατομμύρια είναι περίπου οι Ελληνες ομογενείς. Τα τρία εκατομμύρια ζουν στην Αμερική, οι 500.000 στην Ευρώπη και οι 250.000 στη Ρωσία. Χιλιάδες Έλληνες έχουν διαπρέψει σε δεκάδες τομείς, στην πολιτική, την επιστήμη, την τεχνολογία, στις τέχνες, τιμώντας και κάνοντας υπερήφανη τη χώρα καταγωγής τους. Χαρακτηριστικό είναι το ότι στους ομογενείς μας ανήκουν 4.000 καθηγητές ανωτάτων ιδρυμάτων στις ΗΠΑ! Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εξωτερικών, οι Έλληνες του εξωτερικού βρίσκονται πλέον μακριά από τις οργανώσεις τους και κατ’ επέκταση μακριά από τη μητέρα-πατρίδα.
Όπως λέει ο πρώην γενικός διευθυντής της Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού κ. Γιάννης Κυπαρισσίδης, «σήμερα δεν υπάρχουν ΄Ελληνες μετανάστες στο εξωτερικό αλλά ομογενείς μας σε όλα τα μέρη της Γης που έχουν ενσωματωθεί στις κοινωνίες των χωρών που ζουν και βρίσκονται πολύ κοντά στην αφομοίωσή τους, πράγμα που σημαίνει και την αποκοπή τους από τον εθνικό κορμό. Οι συνομοσπονδίες, ομοσπονδίες και λοιπές οργανώσεις που το αποτελούν έχουν πάψει από καιρό να εκπροσωπούν την ομογένεια. Αρκεί να αναφέρω ότι σε εκλογές ελληνικής κοινότητας στην Ευρώπη όπου ζουν 20.000 Ελληνες ψήφισαν λιγότεροι από 100! Επομένως, για να μπορέσει το ΣΑΕ να βρει το ρόλο του ως κορυφαίος οργανισμός της ελληνικής διασποράς θα πρέπει και να την εκπροσωπήσει, διαφορετικά θα παραμείνει διακοσμητικός οργανισμός που θα αναλώνεται στη συμμετοχή πάσης φύσεως εκδηλώσεων, θα συντάσσει κείμενα που θα διαβάζονται από τους ίδιους και θα βρίσκεται πολύ μακριά από το να επηρεάζει την κοινή γνώμη των χωρών που ζουν οι ομογενείς και κατά συνέπεια τις πολιτικές τους αποφάσεις.
Σήμερα βρισκόμαστε στο σημείο που πρέπει να γίνει μια μεγάλη προσπάθεια και ένας σοβαρός διάλογος ελληνικής Πολιτείας και ομογένειας με σκοπό την αναδιοργάνωσή της. Ο διάλογος αυτός πρέπει να γίνει στις χώρες διαμονής των ομογενών με σωστό προγραμματισμό, αφού έχουν μελετηθεί οι συνθήκες της χώρας με συμμετοχή όλων των φορέων-Πολιτείας, διπλωματικών Αρχών, εκκλησιαστικών οργανώσεων–, σε μια μεγάλη βεληνικούς εκδήλωση που θα προσκληθούν και επιφανείς ΄Ελληνες που δεν συμμετέχουν στις οργανώσεις», σημειώνει ο κ. Κυπαρισσίδης.
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας της Ελληνικής Κοινότητας στην Κολονία της Γερμανίας κ. Κώστας Δημητρίου καταγγέλλει την ολιγωρία των εκάστοτε κυβερνήσεων και γενικότερα της Ελλάδας: «Καταρχάς δεν υπάρχει στρατηγική και πολιτική. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι από τον Οκτώβριο δεν υπάρχει κανένας υπεύθυνος για τα θέματα της ομογένειας. Προσωπικά μίλησα με τον κ. Δρούτσα και τον κ. Γερουλάνο και παραδέχτηκαν ότι υπάρχει καθυστέρηση αλλά άμεσα το θέμα θα τακτοποιηθεί. Περιμένουμε εδώ και μήνες. Όλα αυτά μας πονάνε πολύ, και ειδικά στη Γερμανία έχω να σας πω ότι πολλοί από τους 350.000 Έλληνες ομογενείς που ζουν εδώ αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρά προβλήματα ακόμη και στην εργασία τους λόγω της πολύ κακής εικόνας της χώρας μας που έχει βγει προς τα έξω. Εμείς δίνουμε το δικό μας αγώνα, όμως να σας πω ότι ακόμη και όταν δώσαμε μάχη για την οικονομική κρίση που ταλανίζει τη χώρας μας όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στην Ελλάδα δεν υπήρχε καν συνομιλητής όχι για να διαπραγματευτεί, αλλά ούτε για να μας ακούσει».
Πολλά έχουν ακουστεί για το λόμπι των ομογενών ιδιαίτερα στη Νέα Υόρκη όπου ζουν οι περισσότεροι ομογενείς, πολλοί, δε, από αυτούς αποτελούν πολύ ισχυρούς οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Όπως λένε κάποιοι, λόμπι υπήρχε μόνο κατά τη διάρκεια του 1974-1977 με τη συμμετοχή Κυπρίων, Ελλήνων και Αμερικανών και απευθείας επικοινωνία με τον Λευκό Οίκο. Πρωτεργάτες από την πλευρά των Ελλήνων οι Σαρμπάνης, Μπραδήμας, Τσόγκας.
Άλλοι ισχυρίζονται πως κάποιοι ομογενείς, ιδιαίτερα στη Νέα Υόρκη όπου ακόμη είναι σε ισχύ ο χρυσός κανόνας «πόσα χρήματα βγάζεις το χρόνο αυτός είσαι», με την οικονομική δύναμη που έχουν ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις και βρίσκονται πίσω από σημαντικές αποφάσεις. Οι απόψεις διίστανται στο κατά πόσο ισχύει όλο αυτό. Όλοι όμως συμφωνούν σε ένα: Η αίγλη, το κύρος και η δυναμική των ομογενών που αποτελούσε σήμα κατατεθέν παλαιότερα, σήμερα αντιμετωπίζει ρωγμές και τριγμούς.
Όπως λένε, δε, πολλοί ομογενείς, το γεγονός ότι δεν έχουν δικαίωμα ψήφου, παρά την καταδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου εναντίον της Ελλάδας, αποδυναμώνει ακόμη περισσότερο την ελληνική ομογένεια και το ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίζει. Το ΣΑΕ έχει καταθέσει πολλές φορές προτάσεις που αφορούν τόσο το δικαίωμα άσκησης ψήφου όσο και του εκλέγεσθαι. Παράλληλα όμως, όπως είπαν στα «Επίκαιρα» ομογενείς, είναι εξίσου σημαντικό να δοθεί προτεραιότητα στη θέσπιση κριτηρίων και κινήτρων, ώστε οι νέοι να αποκτούν ελληνική ιθαγένεια και ελληνικό διαβατήριο. Όπως συμπληρώνουν, «είναι ιδιαίτερα αισθητή η απουσία χάραξης σοβαρής πολιτικής για την πολιτική και πολιτιστική ταυτότητα των ομογενών». Επίσης, το θέμα της διατήρησης της ελληνικής γλώσσας και ταυτότητας είναι από τα μείζονα στην ατζέντα της ελληνικής ομογένειας. Το ζήτημα έχει τεθεί επανειλημμένως και στην ελληνική κυβέρνηση και στην Αρχιεπισκοπή.
Σύμβουλος επί σειρά ετών σε θέματα ομογένειας, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του, δηλώνει στα «Επίκαιρα»: «Το θέμα της ομογένειας είναι και πληθυσμιακό και ποιοτικό. Η αξιολόγηση της ποιότητάς του είναι πολιτική ευθύνη όλων και πώς ασκείται κάθε φορά η πολιτική αυτή. Είναι, δε, σίγουρα ένα κράμα ιστορικών συγκυριών σε συνδυασμό με εσωτερικούς και διεθνείς παράγοντες. Τα λίγα λιθαράκια που μπήκαν για την ομογένεια καταβαραθρώθηκαν από ''αρμόδιους'', αλλά επί της ουσίας αναρμόδιους, μετατρέποντάς τη σε ένα ευάλωτο οικόπεδο».
O Θεόδωρος Γ. Σπυρόπουλος, συντονιστής ΣΑΕ Περιφέρειας ΗΠΑ και πρόεδρος του Ιδρύματος «Φύτεψε τις Ρίζες σου στην Ελλάδα», καταθέτει τη δική του άποψη, με την εξής παραίνεση: «Δεν υπάρχει χρόνος για άλλη αναβολή. Είναι κοινή παραδοχή ότι το ΣΑΕ δεν πέτυχε στα χρόνια της ύπαρξής του την επιδιωκόμενη διείσδυση και επιρροή στη βάση της ομογένειας, αλλά, αν δεν ξεκινήσει άμεσα η επανεξέταση και αναδιάρθρωση του νομοθετικού πλαισίου του θεσμού, τότε κινδυνεύει να ευτελιστεί. Ας ξεκαθαρίσει ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας εάν πραγματικά επιθυμεί μια ισχυρή και αποτελεσματική φωνή στην Ουάσιγκτον και σε άλλα μεγάλα κέντρα αποφάσεων. Μία από τις μεγαλύτερες αδυναμίες του ΣΑΕ είναι η οικονομική εξάρτηση της λειτουργίας του από το ελληνικό κράτος. Όταν διαφάνηκε το μέγεθος της οικονομικής κρίσης, η πρώτη μου ενέργεια –με ανοιχτή επιστολή τον περασμένο Φεβρουάριο– ήταν να ζητήσουμε από το τρέχον έτος οι Περιφέρειες του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού και ειδικότερα στις περιοχές όπου ο Ελληνισμός ευημερεί να μην λάβουν από την ελληνική κυβέρνηση χρηματοδότηση για τα λειτουργικά έξοδα των γραφείων τους ή για άλλες δαπάνες, οι οποίες μπορούν, κάλλιστα, να καλυφθούν από ιδιωτικές πηγές ή και να αποφευχθούν. Στην πράξη καμία περιφέρεια δεν έχει λάβει χρήματα από την ελληνική κυβέρνηση από το 2009. Αρκεί να αναλογιστείτε ότι στις ΗΠΑ έχουμε ήδη πέμπτη και έκτη γενιά Ελληνοαμερικανών, οπότε μιλάμε πλέον για Σπορά Ελληνική και όχι Διασπορά», λέει ο κ. Σπυρόπουλος.
Ο συντονιστής του ΣΑΕ επισημαίνει και ένα σοβαρό λόγο, εξαιτίας του οποίου το συμβούλιο δεν μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σήμερα. «Η πλειοψηφία των Ελλήνων του εξωτερικού δεν είναι πλέον “απόδημοι”. Κι αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό και από την ελληνική Πολιτεία. Η πλειοψηφία των ομογενών έχει γεννηθεί στο εξωτερικό και οι ιδέες τους, η νοοτροπία τους, τα ''πιστεύω'' και οι ανάγκες τους διαφοροποιούνται πλήρως από τις ανάγκες των μεταναστών, στις οποίες στηρίχθηκε τόσο η δημιουργία των ομογενειακών οργανώσεων, όσο και η φιλοσοφία του ΣΑΕ. Όσο για τη φημολογία ή τη μυθολογία για το ελληνοαμερικανικό λόμπι, έχω να σας πω το εξής: Σαφώς θεωρητικά υπάρχει δυνατότητα για τη δράση ενός ισχυρού λόμπι στην Αμερική, καθώς οι Ελληνοαμερικανοί, ως εθνικότητα, διαθέτουν μεγάλη οικονομική δύναμη και το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο στη χώρα. Ωστόσο, οι δυνάμεις τους είναι κατακερματισμένες και οι ενέργειές τους αποσπασματικές, μη συντονισμένες και μη εστιασμένες σε κοινούς στόχους. Ευθύνη για την κατάσταση φέρουν διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι οποίες ουδέποτε επιθυμούσαν πραγματικά ένα ισχυρό –και κατά συνέπεια μη ελεγχόμενο όπως έχουν ομολογήσει κατά καιρούς– ελληνοαμερικανικό λόμπι. Έτσι, με τις πολιτικές τους ουσιαστικά διέσπασαν και διαίρεσαν το δυναμικό και ενωμένο σε κοινές δράσεις ελληνοαμερικανικό λόμπι της δεκαετίας του ’80 και ’90. Μέρος της ευθύνης ανήκει και σε εμάς τους ίδιους, καθώς δεν καταφέραμε να ενωθούμε.
Σχετικά με το φλέγον ζήτημα της ψήφου, θα πρέπει να σας επισημάνω ότι διχάζει τους ομογενείς στις ΗΠΑ. Η λειτουργία κομματικών οργανώσεων σε διάφορες πόλεις της Αμερικής πολλές φορές έχει δημιουργήσει πόλωση και έχει εισχωρήσει δυστυχώς και στις οργανώσεις μας. Συνεπώς, εκφράζεται φόβος για την περαιτέρω κομματικοποίηση της ομογένειας, κάτι που προσωπικά απεύχομαι».
Ο καθηγητής Αρχαιολογικής Ανθρωπολογίας και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Adelfai της Νέας Υόρκης κ. Νότης Αγγελαράκης εκφράζει το παράπονό του αλλά και το όραμά του ταυτόχρονα για αλληλεγγύη μεταξύ όλων των Ελλήνων και συνεργασία: «Η ελληνική Πολιτεία και το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να συνεργαστούν με σώφρονες ομογενείς, να λειτουργήσουν ως ομάδα για πρώτη φορά και να δημιουργήσουν ένα think tank, το οποίο θα είναι ωφέλιμο και αποτελεσματικό σε όλους τους τομείς όχι για τους ομογενείς, αλλά για όλους τους Έλληνες σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης και το κυριότερο για την Ελλάδα και τις επόμενες γενιές. Ούτε κορυφαίοι επιστήμονες αξιοποιούνται από τη χώρα μας. Εμείς πάλι θέλουμε μόνο να προσφέρουμε, όπως έκαναν οι αρχαίοι που μεταλαμπάδευαν τις γνώσεις τους και τον πολιτισμό τους ανά τον κόσμο και έγραψαν ιστορία».



(ΑΝΝΑ ΔΟΛΛΑΡΗ, περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ, 4 Αυγ. '10)






Πηγή: http://www.kalami.net/2010/ellada/epikaira_sae.html

Μνημόσυνο για τα 4 χρόνια από την εκδημία του μακαριστού Κορίνθου Παντελεήμονος.

04/08/2010



Συμπληρώνονται εφέτος τέσσαρα χρόνια από την εκδημία του αοιδίμου Μητροπολίτου Κορίνθου κυρού ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ (Καρανικόλα). Την Κυριακή 8ην Αυγούστου ε.ε. στον μεν Καθεδρικό Ναό του Αποστόλου Παύλου στην Κόρινθο θα τελεσθή Αρχιερατικό Μνημόσυνο από τον Σεβ. Μητροπολίτη μας κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟ υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Μητροπολίτη κυρού ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ, ο οποίος επί σαράντα και πλέον έτη εποίμανε την Αποστολική Ιερά Μητρόπολή μας, σε όλους δε τους Ιερούς Ναους της Μητροπολιτικής μας παροικίας θα τελεσθούν επιμνημόσυνα Τρισάγια υπέρ μακαρίας μνήμης αυτού. Η συμμετοχή των πιστών κρίνεται απαραίτητη γιά να συμπροσευχηθούν όπως ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο Αρχηγός της Ζωής και του θανάτου, αναπαύη την ψυχή αυτού.





Άς είναι η μνήμη του αιωνία !




εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου.

11.000 ευρώ από την Μητρόπολη Αρκαλοχωρίου για το Ταμείο Στήριξης της Ελλάδας.

04/08/2010



Οι ενορίες της Ιεράς Μητροπόλεως Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου συγκέντρωσαν το ποσό των 10.980 ευρώ για το Ταμείο Στήριξης της Ελλάδας, που τελεί υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια και συγκροτήθηκε από τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Φίλιππο Πετσάλνικο. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέας επέδωσε στον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο επιταγή με το παραπάνω ποσό, το οποίο σύμφωνα με την απόφαση της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης, μαζί με τα συλλεχθέντα ποσά των άλλων Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας Κρήτης, ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης θα καταθέσει στον Πρόεδρο της Βουλής.





εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου.

Χρυσή ταινιοθήκη για ταινίες μικρού μήκους

Χρυσή ταινιοθήκη για ταινίες μικρού μήκους

ShortFilm - Ταινίες Μικρού Μήκους

ShortFilm - Ταινίες Μικρού Μήκους

Αίτηση από τον Πρώην Αττικής κ.κ. Νικόδημο Γκατζιρούλη στο ΣτΕ κατά της πράξεως εκλογής Ιλίου και Κηφισίας.

Σάββατο 31 Ιουλίου 2010





Αίτηση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας κατέθεσε ο Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημος Γκατζιρούλης, κατά της πράξεως εκλογής της Ιεραρχίας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, με την οποία εκλέχθηκε και τοποθετήθηκε ο Μητροπολίτης Ιλίου Αθηναγόρας και ο Μητροπολίτης Κηφισίας κ. Κύριλλος.

Η ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΕΧΕΙ ΩΣ ΕΞΗΣ:

ΑΙΤΗΣΗ

του Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος Νικοδήμου, κατά κόσμον Νικολάου Γκατζιρούλη, κατοίκου Αυλώνα Αττικής, Ιερά Μονή των Αγίων Πατέρων (Νέο Στούδιο), τηλ. 6977229796


ΚΑΤΑ 1. της Εκκλησίας της Ελλάδος, ν.π.δ.δ., που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Ιασίου αριθμός 1 και εκπροσωπείται νόμιμα και 2. του Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται νόμιμα από την κ. Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, κάτοικο Αθηνών ΠΕΡΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ:

α) της από 11.5.10 αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, με την οποία εκλέχθηκε και τοποθετήθηκε Μητροπολίτης της «Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως» ο Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Δικαιάκος και β) του από 21.5.2010 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 195/1.6.2010), με το οποίο αναγνωρίσθηκε και καταστάθηκε ο ανωτέρω Μητροπολίτης της «Ιεράς Μητροπόλεως» αυτής(*). ________________________
(*) Όμοια η αίτηση κατά της πληρώσεως της «Ιεράς Μητροπόλεως Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Ωρωπού» για την οποία εκλέχθηκε και τοποθετήθηκε ο Αρχιμανδρίτης Κύριλλος Μισιακούλης. Αριθμοί καταθέσεων Σ.τ.Ε. 5784 και 5783/7-7-2010 αντίστοιχα.
Α Οι Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι αυτές που αναφέρονται στο άρθρο 11 παρ. 1 του Καταστατικού Χάρτου Αυτής και αυτές που ιδρύθηκαν νόμιμα με μεταγενέστερους νόμους. Η ίδρυση νέας Μητροπόλεως είναι δυνατή μόνο με νόμο, αφού δεν υπάρχει οποιαδήποτε εξουσιοδοτική διάταξη, που να επιτρέπει σε μόνη την Εκκλησία να ιδρύει Μητροπόλεις.
Κατά τη διάταξη της παραγράφου 2 του παραπάνω άρθρου, προκειμένου η Μητρόπολη, η οποία πρόκειται να ιδρυθεί, να αποτελεσθεί από εδαφικές περιοχές αποσπώμενες από υφισταμένη Μητρόπολη, πρέπει να προϋπάρχει απόφαση της ΙΣΙ, δημοσιευμένη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, που να καθορίζει την, προς ίδρυση της νέας Μητροπόλεως, εδαφική περιφέρεια, καθώς και την ονομασία και την έδρα αυτής.
Η απόφαση αυτή δεν λαμβάνεται κατά την ανεξέλεγκτη κρίση της ΙΣΙ, αλλά, κατά τη ρητή απαίτηση του Καταστατικού Χάρτου, «ως οι Ιεροί Κανόνες διακελεύουν».
Οι Ιεροί Κανόνες, που «διακελεύουν» τα του θέματος αυτού, καθίστανται από την αναφερθείσα διάταξη νόμοι του Κράτους, ώστε πρέπει, νόμιμα, σε κάθε περίπτωση ίδρυσης νέας Μητροπόλεως, να εφαρμόζονται. ελέγχεται δε η εφαρμογή τους από τα Δικαστήρια. Είναι αυτοί οι Ιεροί Κανόνες οι ΞΒ, 53 (ΝΓ) και ΞΕ, 56 (ΝΣΤ) της εν Καρθαγένη Τοπικής Συνόδου, άλλά και άλλοι (δείτε παραπομπές στο «Πηδάλιον της Μιας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής των Ορθοδόξων Εκκλησίας», έκδοση Αστέρος 1970, υπό τους κανόνες αυτούς, που εξαρτούν την ίδρυση νέας Επισκοπής (Μητροπόλεως) από την προηγουμένη γνώμη και άδεια «του άνωθεν και εξ αρχής ορίζοντος τους πιστούς Επισκόπου».
Από την παρατεθείσα διάταξη και τους αναφερομένους σε αυτήν Ιερούς Κανόνες, ισοδυνάμου, όπως ελέχθη και τονίζεται, ισχύος προς τη νομοθετική διάταξη, η οποία τους προβλέπει και επιβάλλει την εφαρμογή τους, παρέπεται ότι, προκειμένης ιδρύσεως νέας Μητροπόλεως με νομοθετική ρύθμιση, πρέπει να προϋπάρχει του νόμου αυτή η απόφαση της ΙΣΙ, και να προϋπάρχει αυτής η γνώμη και η άδεια του Μητροπολίτου, που έχει τη διαποίμανση των περιοχών, οι οποίες πρόκειται να αποσπασθούν από τη Μητρόπολή του.
Απαιτείται, δηλονότι, όπως και ο Ιερός Κανόνας ΡΘ 98 της Καρθαγένης ρητά ορίζει, «ο Επίσκοπος να στέρξη τούτο, υπό την Επισκοπήν του οποίου ευρίσκεται η παροικία, η μέλλουσα (τον νέον Επίσκοπον) λαβείν».
Προστίθεται ότι η ίδια συγκατάθεση των οικείων Ιεραρχών, προκειμένου να ιδρυθούν οι Μητροπόλεις του άρθρου 71 Κ.Χ. «δι’ αποσπάσεως περιοχών εξ υπαρχουσών ήδη Μητροπόλεων», όπως την προβλέπουν, τη συγκατάθεση, οι Ιεροί Κανόνες, ρητά αναγράφεται και σ’ αυτή τη διάταξη, ώστε να μην καταλείπεται αμφιβολία ως προς το ότι, για την ίδρυση νέας Μητροπόλεως εξ αποσπάσεως τμήματος από υφισταμένη Μητρόπολη, που συνεπάγεται περιορισμό της εδαφικής περιφερείας αυτής, απαιτείται η συναίνεση του οικείου αυτής Ποιμενάρχου.
Επίσης και από το άρθρο 13.1 του ν.δ. 87/3.10.74, το οποίο επανέθεσε σε ισχύ τον παλαιό Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, Ν. 671/43, ορίζεται ότι «δια π. δ/τος, εκδιδομένου, μετά γνώμην της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και συγκατάθεσιν του οικείου Ιεράρχου, επί τη προτάσει του επί της Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Υπουργού, δύναται να συσταθώσι νέαι Ιεραί Μητροπόλεις».
Ο ισχύων Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν διακράτησε, υπέρ της ΙΣΙ η της ΔΙΣ, αυτό το Κανονικό προνόμιο του «οικείου Ιεράρχου», αφού το δικαίωμα τούτο αντλείται από τους Ιερούς Κανόνες και εφαρμόζεται και από τη νομοθετική λειτουργία της Πολιτείας, που σεβάσθηκε και ανήγαγε τους Ιερούς Κανόνες αυτούς σε ισχύ νόμου, αλλά και από τη δικαστική λειτουργία, όπως οι ΣτΕ 4068/81 και 534/99 Τμ. Γ ΝοΒ 49, 2001, 323 επ. αποφάσεις, όπου «φυλάσσεται το κανονικό (από τους ίδιους παραπάνω Ιερούς Κανόνες) δικαίωμα του Αγιωτάτου Πατριαρχικού Οικουμενικού Θρόνου να παρέχει η όχι τη συναίνεσή του σε κάθε περίπτωση αντίστοιχη προς το άρθρο 11 παρ. 2 του Ν.590/77, που ερμηνεύθηκε, σε συνδυασμό με τις λοιπές διατάξεις του Καταστατικού Χάρτου και της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως του έτους 1928, ότι η μεταβολή της εδαφικής περιφέρειας ομόρων Μητροπόλεων, η οποία συνεπάγεται περιορισμό εκείνης του Οικουμενικού Πατριαρχείου, δεν είναι επιτρεπτή, παρά μόνο με τη συναίνεση του Οικουμενικού Πατριαρχείου».
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ούτε τα ανώτατα εκκλησιαστικά διοικητικά όργανα ΙΣΙ και ΔΙΣ, μόνα, ούτε καν ο νόμος, μόνος (δίχως τροποποίηση του Καταστατικού Χάρτου ως προς την απαιτούμενη συναίνεση του οικείου Επισκόπου), δύνανται να προσδιορίσουν νέα όρια της οποιασδήποτε υπάρχουσας μητροπολιτικής περιφέρειας, πολύ δε περισσότερο, την εξαφάνιση ολόκληρης της περιφέρειας αυτής, για τη δημιουργία, στο χώρο της, νέων Μητροπόλεων.
Κάθε παράβαση του νόμου και των, ισοδυνάμων του νόμου, παραπάνω Ιερών Κανόνων, ιδρύει ακυρότητα των πράξεων εκλογής και των διαταγμάτων αναγνωρίσεως και καταστάσεως νέων Μητροπολιτών σε τέτοιες «νέες» Μητροπόλεις, που ιδρύθηκαν δίχως τις παραπάνω νομικές και κανονικές προϋποθέσεις.
Β 1. Το έτος 1968 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με εξέλεξε Μητροπολίτη της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος και εκδόθηκε το διάταγμα καταστάσεώς μου, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 147/14.7.68.
Ως Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος αναγνωρίσθηκα κατά τους Θείους και Ιερούς Κανόνες και εποίμανα κανονικά και νόμιμα τη Μητρόπολή μου συνεχώς επί 6 περίπου έτη. 2. Την 16.5.74 το ν.δ. 411/74, άρθρο 2 (ΦΕΚ 134/16.5.74), δίχως τη θέλησή μου και την απαιτουμένη κανονική συγκατάθεσή μου, τριχοτόμησε τη Μητρόπολή μου και ίδρυσε τις επί μέρους Μητροπόλεις:
α) «Μεγάρων και Σαλαμίνος» και β) «Μεσογαίας και Λαυρεωτικής», τη δε, κατά την υπολειφθείσα έκτασή της, Μητρόπολη Αττικής και Μεγαρίδος μετονόμασε σε «Ιερά Μητρόπολη Αττικής».
Υπό το τότε πολιτειακό καθεστώς (είχε ήδη δημοσιευθεί η συντακτική πράξη 3/9.1.74), δεν ήταν δυνατή για μένα η οποιαδήποτε νόμιμη αντίδραση σ’ αυτές τις παράνομες και αντικανονικές παρεμβάσεις στη Μητρόπολή μου και, ενώ είχα διακρατήσει τα κανονικά ποιμαντικά δικαιώματά μου, που δεν μπορούσαν να μου τα αφαιρέσουν, στη Μητροπολιτική περιφέρεια, για την οποία εκλέχθηκα, περιορίσθηκα, αναγκαστικά, στα διοικητικά καθήκοντά μου στην «Ιερά Μητρόπολη Αττικής».
Στις αποσπασθείσες περιοχές της Μητροπόλεώς μου τοποθετήθηκαν άλλοι Ιεράρχες, οι οποίοι, έκτοτε, άχρι και σήμερα, παρά τους λόγους που ακούγονται, περί αναγνωρίσεως του προσώπου μου ως του μόνου κανονικού Μητροπολίτου της Μητροπόλεώς μου, παραμένουν στις περιοχές αυτές ως αντικανονικοί και συντηρούν το από τότε σοβούν «εκκλησιαστικό πρόβλημα».
3. Την 16.7.74, αποκλειστικά και μόνο με την παραπάνω συντακτική πράξη 3/74 (ακολούθησε και η συντακτική πράξη 7/74), από μία Ιεραρχία αποτελεσθείσα από μόλις 32 Ιεράρχες, ενώ αποκλείσθηκαν 34, κηρύχθηκα «έκπτωτος», μαζί με άλλους 11 Μητροπολίτες.
Δίχως κατηγορία, δίχως δικαστική διαδικασία, δίχως να κληθώ να ακουσθώ. Τίποτε από όλα αυτά που καθιερώνουν από αιώνες οι Ιεροί Κανόνες της Εκκλησίας και οι νόμοι όλων των πολιτισμένων Κρατών.
Με τις ίδιες συντακτικές πράξεις καθιερώθηκε το «απαράδεκτο» προσβολής των εκπτώσεών μας ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας και κάθε άλλου Δικαστηρίου.
4. Το έτος 1988 παραχωρήθηκε η δυνατότητα σε μας, τους «έκπτωτους Μητροπολίτες», να ζητήσουμε την ακύρωση των εκπτώσεών μας και το ΣτΕ με αποφάσεις του τις ακύρωσε. Η απόφαση που ακύρωσε τη δική μου έκπτωση έχει λάβει τον αριθμό 3803/30.10.90.
Η Διοικούσα Εκκλησία (οι καταλαβόντες τις θέσεις μας Μητροπολίτες) εξεδήλωσε την αντίδρασή της στην αποκατάστασή μας και οι διοικητικές δίκες κλιμακώθηκαν μέχρι που η, μέχρι και σήμερα ισχύουσα, 1028/11.6.1993 απόφαση της Ολομελείας του ΣτΕ έκρινε αμετάκλητα, ότι, μετά την ακύρωση των εκπτωτικών πράξεων, μόνοι νόμιμοι και εν ενεργεία Μητροπολίτες είμαστε, στην Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης ο μακαριστός ήδη Κυρός Θεολόγος, στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων ο μακαριστός επίσης Κυρός Κωνσταντίνος Σακελλαρόπουλος και στην Ιερά Μητρόπολη Αττικής και Μεγαρίδος εγώ, καθώς και ότι εμείς μόνον μπορούσαμε να μετέχουμε για τις Μητροπόλεις μας στα συλλογικά διοικητικά όργανα της Εκκλησίας. Αυτά είπε η Ολομέλεια, παρά την ύπαρξη, τότε, στις Μητροπόλεις μας (αντικανονικώς και παρανόμως) των, εν τω μεταξύ καταλαβόντων τις θέσεις μας, αντικαταστατών μας.
Στα τρία τμήματα της δικής μου Μητροπόλεως ασκούσαν διοικητικά καθήκοντα τρεις παρανόμως και αντικανονικώς εισχωρήσαντες Μητροπολίτες, παρά ταύτα, όμως, η παραπάνω απόφαση της Ολομελείας του ΣτΕ αναγνώρισε εμένα ως το νόμιμο και εν ενεργεία Μητροπολίτη ολοκλήρου της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος. Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, που έλυσε αμετάκλητα το χρονίζον «εκκλησιαστικό πρόβλημα» και ο Σεβασμιώτατος Θεολόγος και εγώ επανήλθαμε στις θέσεις μας και στα καθήκοντά μας.
Οι τότε διοικούντες την Εκκλησία, προ αυτού του, γι’ αυτούς, «αδιεξόδου», αντί να συμμορφωθούν και να αποκαταστήσουν την έννομη και κανονική τάξη στην Εκκλησία, που με τις εσφαλμένες επιλογές τους προσέβαλαν, επινόησαν «ελαφρά τη καρδία» (κατά την επισήμανση του ήδη μακαριστού Μητροπολίτου Λαγκαδά Κυρού Σπυρίδωνος), να προβούν στις εξής, εις βάρος μας, αυθαίρετες ενέργειες.
Μας επέβαλαν, πάλι, δίχως κατηγορία, δίχως κλήση, δίχως απολογία, δίχως δίκη, μία «κύρωση» ακατανόητη, που, ούτε ποινή είναι, αφού ο νόμος δεν την προβλέπει στο κατά των Μητροπολιτών ποινολόγιο, ούτε οι Ιεροί Κανόνες την προβλέπουν ως κανονική ποινή κατά Ιεράρχου, συνεπαγομένη, μάλιστα, κατά τούς Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας, την έκπτωσή μας από τη θέση μας. Με μια ακατάληπτη απόφαση της Διαρκούς Ιερᾶς Συνόδου, της 10.8.1993, που δεν λήφθηκε, μάλιστα, με ομοφωνία, μας επέβαλαν το «επιτίμιο ακοινωνησίας».
Η Πολιτεία, με βάση το «επιτίμιο» αυτό, σε συνεννόηση με τη διοίκηση της Εκκλησίας, «πείσθηκε» και εξέδοσε νέο, από 19.4.94, διάταγμα απομακρύνσεώς μας από τη θέση μας (ΦΕΚ 41/20.4.94). Ετσι έγινα, από κοινού με τους παραπάνω συνεπισκόπους μου, για δεύτερη φορά, πάλι παράνομα και αντικανονικά, έκπτωτος.
Η ΣτΕ 2976/96 είπε ότι το επιτίμιο (αν και ήταν το υπόβαθρο του διατάγματος) «είναι πνευματικό θέμα και δεν το ελέγχει». Η ΣτΕ 2979/96 είπε ότι ο Υπουργός μπορούσε να ανακαλέσει το διάταγμα της καταστάσεώς μου με βάση το άρθρο 26 του Ν. 590/77. Παρείδε ότι το άρθρο αυτό ρυθμίζει το διορισμό και όχι την απομάκρυνση Μητροπολιτών και ότι την απομάκρυνσή τους τη ρυθμίζει αποκλειστικά το άρθρο 34 του ίδιου νόμου, μόνο ένεκα καθαιρέσεως η ισοβίου αργίας, δικαστικά, κατά το Ν. 5383/32, και αμετάκλητα επιβαλλομένης.
Αυτή η απόφαση του ΣτΕ κρίθηκε από την 9/97 απόφαση του Δικαστηρίου Αγωγῶν Κακοδικίας «ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ», διότι, όπως γράφει, δέχθηκε απόψεις, που «δεν είναι αντικειμενικά υποστηρίξιμες». Προς την παραπάνω 9/97 απόφαση του Δικαστηρίου του άρθρου 99 του Συντάγματος συντάχθηκαν και τα Πολιτικά και τα Ποινικά Δικαστήρια.
Η 4740/2005 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών είπε ότι «με την απόφαση 1028/1993 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας αναγνωρίσθηκε ότι, μετά την απόφαση 3803/1990 του Ανωτάτου αυτού Δικαστηρίου αναβίωσε εξ υπαρχής το από 14.7.1968 β.δ. αναγνωρίσεως και καταστάσεως Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος του Νικοδήμου Γκατζιρούλη», ο οποίος είναι «ο νόμιμος εν ενεργεία Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής».
Αναφέρθηκε επίσης η ίδια απόφαση στην παραπεμπτική 934/1994 του Γ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας προς την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κατά την οποία «το επιβληθέν επιτίμιο δεν συνεπάγεται και χηρεία του Μητροπολιτικού Θρόνου, δεδομένου ότι δεν αποτελεί καθαίρεση, ούτε έκπτωση από του θρόνου η αργία δια βίου (άρθρο 34 του ν. 590/1977) και επομένως, (ο Μητροπολίτης Νικόδημος) δεν εμποδίζεται να ασκεί τα διοικητικά του καθήκοντα».
Επίσης η 4603/24.5.07 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών επανέλαβε τη νομιμότητα και την κανονικότητα της εκλογής μου ως Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος, την ανάκληση, την 16.7.74, του βδ 147/68 της καταστάσεώς μου, αλλά και την 1028/1993 απόφαση της Ολομελείας του ΣτΕ, που αναγνώρισε ότι «έχει αναβιώσει εξ υπαρχής το β.δ. 147/68 αναγνωρίσεως και καταστάσεώς μου ως Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος, της οποίας είμαι ο νόμιμος εν ενεργεία Μητροπολίτης».
6. Μετά το «επιτίμιο ακοινωνησίας» και το από 19.4.94 διάταγμα (ΦΕΚ 41/20.4.94), στη θέση μου, τοποθετήθηκε, αυτή τη φορά, με μετάθεση από τη Ζάκυνθο και με παράνομη διαδικασία, ο κατέχων και εκεί παράνομα και αντικανονικά τη θέση του, επίσης με τις συντακτικές πράξεις, εκπτώτου Μητροπολίτου Κυρού Αποστόλου, δύο χρόνια, μάλιστα, πριν κριθεί το θέμα δικαστικά, το έτος 1994, για τη δημιουργία τετελεσμένων.
Ο κληρικός αυτός ήλθε και ενθρονίσθηκε ως «Μητροπολίτης Αττικής» στη θέση μου με βία και αυθαιρεσία, παρά την ύπαρξη της 406/94 αποφάσεως της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, περί αναστολής εκτελέσεως της πράξεως διορισμού του.
Εγώ, επίσης βίαια και αυθαίρετα, απομακρύνθηκα από το γραφείο μου στη Μητρόπολή μου, σε ώρα ασκήσεως των καθηκόντων μου, μετά από αστυνομική έφοδο, τήν25.9.1996 και, έκτοτε, ασκώ, μέχρι σήμερα, τα πνευματικά καθήκοντά μου έναντι του ποιμνίου μου, που προστρέχει στον τόπο της εκτοπίσεώς μου, στον ορεινό όγκο πάνω από τον Αυλώνα Αττικής, ο οποίος υπάγεται, χωρικά, στη Μητρόπολή μου.
Η διοίκηση της Μητροπόλεώς μου αφέθηκε επί έτη εις χείρας του ως άνω κληρικού και, μετά την, πρόσφατα, στην τάξη των μοναχών περιέλευσή του, επίσης επί έτη, καίτοι υπάρχοντος εμού του κανονικού και νομίμου Μητροπολίτου, εις χείρας τοποτηρητού μη νομίμου, αντικανονικώς και αυτού ποιμαίνοντος τη λεγόμενη «Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής», η οποία, όπως ελέχθη, δεν έχει ιδρυθεί σύμφωνα με την κανονική τάξη.
7. Τα «επιτίμια ακοινωνησίας» ήταν αυθαίρετα, ανυπόστατα και αναιτιολόγητα, εφ’ όσον ουδεμίαν υπαιτιότητα αποδίδουν σε μας τους τρεις Μητροπολίτες (Λαρίσης, Θεσσαλιώτιδος, Αττικής), στους οποίους επιβλήθηκαν.
Ήταν αντικανονικά, επειδή εις ουδένα Ιερό Κανόνα στηρίχθηκαν, ήταν δε και καταφανώς παράνομα, διότι παραβίασαν προκλητικά το άρθρο 34 του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας, όπου ορίζονται τα όσα παραπάνω αναφέρθηκαν, τα οποία δεν τηρήθηκαν.
Όχι μόνο δε η απόφαση του Δικαστηρίου Αγωγών Κακοδικίας, αλλά και πλείστοι εκκλησιαστικοί παράγοντες, Μητροπολίτες και Ακαδημαϊκοί Δάσκαλοι, με δηλώσεις τους αποδοκίμασαν τα «επιτίμια ακοινωνησίας» και καταναλώθηκε μεγάλη ποσότητα μελάνης για να επικριθεί η απαράδεκτη αυτή μεθόδευση της Διοικούσας Εκκλησίας, χάριν της διασώσεως της εξουσίας των ευνοουμένων της, που «κατέκτησαν» τις Μητροπόλεις μας.
Ενδεικτικά: ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ. Τότε Μητροπολίτης Δημητριάδος και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών.
«Η κίνησις αυτή εντάσσεται στο επιμελώς εξυφανθέν σχέδιον αλώσεως των πλασματικώς θεωρουμένων ως εν χηρεία διατελουσών Μητροπόλεων Αττικής και Λαρίσης, προκειμένου να καταλάβουν αυτάς ύποπτα πρόσωπα, κινούμενα εις το εκκλησιαστικόν παρασκήνιον και ενδιαφερόμενα να προωθήσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες».
ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ. Τότε Μητροπολίτης Πειραιώς. «Το πρόσχημα των δήθεν επιτιμίων κατά των Μητροπολιτών στερείται και κανονικότητος και νομιμότητος. Ούτε οι Ιεροί Κανόνες ούτε οι εκκλησιαστικοί νόμοι προβλέπουν ένα τέτοιο επιτίμιο δι’ Αρχιερείς».
ΣΕΡΑΦΕΙΜ. Μητροπολίτης Σταγών. «Το επιτίμιο επεβλήθη λόγω δικαιώσεώς των από το ΣτΕ. Δια τούτο ευρέθη το επιτίμιο, χωρίς να γίνει καμμιά διαδικασία».
ΣΠΥΡΙΔΩΝ. Μητροπολίτης Λαγκαδά. «Το επιτίμιο της ακοινωνησίας επεβλήθη σχεδόν δια βοής και ελαφρά τη καρδία».
ΚΩΝ. ΜΟΥΡΑΤΙΔΗΣ. Καθηγητής του Κανονικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος της Π.Ε.Θ. «Το επιβληθέν εις τους τρεις Μητροπολίτας εκ μέρους της ΔΙΣ επιτίμιον της ακοινωνησίας δεν προβλέπεται δια τους επισκόπους από κανένα Ιερόν Κανόνα και είναι κανονικώς ανυπόστατον, μη παράγον ουδέν αποτέλεσμα».
Το ότι «το επιτίμιο ακοινωνησίας ουδέν παράγει αποτέλεσμα» το δέχθηκε εμπράκτως και η ιδία η Εκκλησία της Ελλάδος, όταν η Πατριαρχική Σύνοδος επέβαλε αυτό το επιτίμιο στον τότε Αρχιεπίσκοπο Κυρό Χριστόδουλο. Ο μακαριστός Χριστόδουλος ουδόλως στερήθηκε των αρχιεπισκοπικών του καθηκόντων, προήδρευσε μάλιστα ακωλύτως και σε όλα τα όργανα της Εκκλησίας και της Συνόδου.
Το αυτό συνέβη, όταν το ίδιο επιτίμιο επέβαλε το αυτό Πατριαρχείο και στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Κυρό Διόδωρο. Ουδεμιάς των αρμοδιοτήτων του στερήθηκε ο Πατριάρχης Διόδωρος και ιδιαίτερα αυτών του Πατριαρχικού του Θρόνου.
8. Συνεπώς, σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, μέχρι και σήμερα, εγώ είμαι ο Κανονικός και Νόμιμος Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως με τον τίτλο Αττικής και Μεγαρίδος, εφ’ όσον ουδεμία νόμιμη και κανονική πράξη της Εκκλησίας η της Πολιτείας, υπάρχει που να στηρίζει τον ισχυρισμό της νομίμου και κανονικής απομακρύνσεώς μου από την Ιερά Μητρόπολή μου, για την οποία εκλέχθηκα, καταστάθηκα, αναγνωρίσθηκα και την οποία εποίμανα και εισέτι ποιμαίνω, κατά το μέτρον που μου παρέχει την ευχέρεια η βία και η χρήση και η κατάχρηση της εκκλησιαστικής και πολιτειακής εξουσίας, που ασκήθηκε εις βάρος μου.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η κατάληψη της θέσεώς μου από τον εκ μεταθέσεως κληρικό, που διέγραψε τον κύκλο του στη Μητρόπολη Αττικής, λόγω της σωρείας των παρανόμων πράξεών του (εκλογή του σε μη κενή θέση, πλαστότητα των ψηφοδελτίων που έκριναν την εκλογή του, ενθρόνισή του στη Μητρόπολη παρά την ύπαρξη αναστολής της καταστάσεώς του από το Συμβούλιο της Επικρατείας κλπ κλπ) δεν είναι καν διάδοχός μου, είναι πρόσωπο που το εγκατέστησαν για να αλλοτριώσει την κανονικότητα της εκκλησιαστικής διαδοχής και δεν αναγνωρίζεται, τώρα, βέβαια, και για ἄλλους λόγους, που δεν είναι του παρόντος, ως Μητροπολίτης πού δικαιούται να δόσει συναίνεση διασπάσεως της Μητροπόλεώς μου.
Τη συναίνεση αυτή, συνεπώς, δικαιούμαι, όταν ερωτηθώ, να τήν παραχωρήσω, η όχι, εγώ, ως ο «οἰκεῖος ποιμενάρχης», και ὁ κανονικός ποιμενάρχης και ο νόμιμος ποιμενάρχης μη επηρεαζομένης της θέσεώς μου από τη βία που έχει ασκήσει εις βάρος μου ἡ εξουσία των συνεπισκόπων μου, πού με κρατούν, όσο μπορούν, μακρυά από το ποίμνιό μου, στην εξορία. Ουδέποτε, όμως, ερωτήθηκα και ουδέποτε έδοσα συναίνεση.
Γ 1. Πρόσφατα, πάλι αυθαίρετα, παράνομα και αντικανονικά, η Διοίκηση της Εκκλησίας, χρωμένη της εξουσίας της, αποφάσισε να μετέλθει, εναντίον μου, νέο, βλαπτικό του προσώπου μου, σχέδιο, προσθέτοντας και αυτό στην άλυσο των άκρως καταχρηστικών εις βάρος μου μεθοδεύσεών της. Αποφάσισε να διασπάσει τη Μητρόπολη Αττικής, όποια περιφέρεια της Μητροπόλεώς μου απέμεινε μετά το ν.δ. 411/74, σε δύο χωριστά τμήματα.
Το της Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού και το του Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως. Πρόδηλος και πρώτος σκοπός της ιδρύσεως αυτών των Μητροπόλεων, με δεύτερο την τοποθέτηση σ’ αυτές δύο νέων Μητροπολιτών της επιλογής των κρατούντων στην Εκκλησία, ήταν η απάλειψη από τα εκκλησιαστικά «δίπτυχα» του «τίτλου» της Μητροπόλεώς μου «Αττικής», ώστε «να μην υπάρχει για μένα «χώρος αποκαταστάσεώς μου».
Για να μην υπάρχει πλέον Μητρόπολη, ούτε κατ’ όνομα, που να αντιστοιχεί στην ανεξίτηλη εκλογή μου ως Ποιμενάρχου της Μητροπόλεως με τον παραπάνω τίτλο. Για να μην μπορώ να διεκδικήσω τη θέση μου.
2. Η Πολιτεία έσπευσε και παραχώρησε στην Εκκλησία το νόμο 3822/16.2.2010 (ΦΕΚ Α 21/16.2.2010), με το άρθρο 1 του οποίου διαίρεσε τη Μητρόπολη Αττικής στις εξής δύο Μητροπόλεις:

α) Ιερά Μητρόπολη Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως με έδρα το Ίλιο, στην εδαφική περιφέρεια της οποίας περιλαμβάνονται οι Δήμοι Ιλίου, Αχαρνών, Πετρουπόλεως, Άνω Λιοσίων, Καματερού, Ζεφυρίου, Αυλώνος, Φυλής, Θρακομακεδόνων και οι Κοινότητες Αφιδνών και Κρυονερίου
και β) Ιερά Μητρόπολη Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού, με έδρα την Κηφισιά, στην εδαφική περιφέρεια της οποίας περιλαμβάνονται οι Δήμοι Κηφισίας, Αμαρουσίου, Πεύκης, Μελισίων, Νέας Ερυθραίας, Μεταμορφώσεως, Λυκόβρυσης, Μαραθώνος, Νέας Μάκρης, Ωρωπίων, Αγίου Στεφάνου, Ἀνοίξεως, Διονύσου, Εκάλης, Καλάμου και Δροσιάς και οι Κοινότητες Ροδοπόλεως, Σταμάτας, Γραμματικού, Βαρνάβα, Καπανδριτίου, Μαλακάσας, Πολυδενδρίου, Συκαμίνου και Μαρκοπούλου Ωρωπού.
3. Την 11.5.10 η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος συνήλθε και εξέλεξε τον εις την αρχή αναφερθέντα Αρχιμανδρίτη ως «Μητροπολίτη» της κατονομασθείσης Ιεράς Μητροπόλεως.
4. Μία ημέρα μετά, την 12.5.10, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, πιεζομένη από καθολικό και επί έτη επαναλαμβανόμενο αίτημα πλήθους ορθοδόξων και πνευματικών ανθρώπων για άρση του επιτιμίου, που προκαλούσε πρόβλημα μέγα («δύσβατο οἰκόπεδο, που τους ταλαιπώρησε» το χαρακτήρισε Μητροπολίτης της Βόρειας Ελλάδας, που μάχεται ανέκαθεν για τη μη αποκατάστασή μου), αποφάσισε να άρει το «επιτίμιο», αλλά και πάλι εις βάρος μου, ως εξής:
Προκειμένου να μην έχω δυνατότητα επανόδου στη Μητρόπολή μου, μετά την άρση του «επιτιμίου», αφού την προτεραία «επλήρωσε» και τα δύο παραπάνω τμήματα της Μητροπόλεώς μου με νέους «Μητροπολίτες» θεωρώντας (προσχηματικώς) ότι αυτά τα τμήματα δεν είχαν εμένα τον κανονικό, εν ενεργεία και νόμιμο Μητροπολίτη τους, αποφάσισε μεν την «άρση του επιτιμίου της ακοινωνησίας», αλλά με τις εξής προϋποθέσεις:

«α) Το επιτίμιο αίρεται από της σήμερον (ex nunc) και όχι αναδρομικώς,
β) Δεν θίγονται οι έως σήμερα επελθούσες έννομες συνέπειες
και γ) Ότι θα αναγνωρίσω το διαμορφωθέν και υφιστάμενο νομοκανονικό καθεστώς των τεσσάρων Ιερών Μητροπόλεων, δηλαδή, Μεγάρων και Σαλαμίνος, Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, Κηφισίας, Ωρωπού και Αμαρουσίου και Ιλίου Αχαρνών και Πετρουπόλεως»!
Όλα αυτά ουσιαστικά σημαίνουν ότι η Ιεραρχία της Εκκλησίας αναγνώρισε και επίσημα ότι εγώ είμαι ο οικείος Μητροπολίτης που, για να είναι νόμιμη και κανονική η εκλογή των Μητροπολιτών, που «ανέδειξε» στα τμήματα της Μητροπόλεώς μου, πρέπει να έχουν τη συναίνεσή μου και πράγματι, με τις «προϋποθέσεις» της αποφάσεώς τους περί άρσεως του επιτιμίου, ουσιαστικά ζητούν την, έστω και εκ των υστέρων, συναίνεσή μου, που δεν την έχουν. Και την εκβιάζουν. Για να καλύψουν, «όπως-όπως», αυτά που δεν εφήρμοσαν, από τα επιτασσόμενα των Ιερών Κανόνων. Τα οποία ο Καταστατικός Χάρτης επιβάλλει, και στην Εκκλησία και στην Πολιτεία, να εφαρμόσουν.
5. Την 1.6.2010 δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το από 21.5.2010 προεδρικό διάταγμα, με το οποίο ο παραπάνω εκλεγείς αναγνωρίσθηκε και καταστάθηκε «Μητροπολίτης» της εις την αρχή αναφερθείσης «Ιεράς Μητροπόλεως», δηλαδή του τμήματος της Μητροπόλεώς μου.

Δ Ήδη, με την αίτησή μου αυτή, ΖΗΤΩ να ακυρωθούν οι εις την αρχή προσβαλλόμενες πράξεις:

α) η από 11.5.2010 απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, με την οποία εκλέχθηκε και τοποθετήθηκε Μητροπολίτης της εις την αρχή «Ιεράς Μητροπόλεως» ο αναφερθείς Αρχιμανδρίτης
και β) το από 21.5.2010 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 195/1.6.2010), με το οποίο αναγνωρίσθηκε και καταστάθηκε, ο ανωτέρω, Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως αυτής, για τους παρακάτω λόγους ακυρώσεως και για όσους προσθέτους λόγους νόμιμα και εμπρόθεσμα θα προσθέσω με δικόγραφο προσθέτων λόγων.
ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ Ι. ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΝΟΜΩΝ. ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 3822/16.2.2010 i) Η Μητρόπολη στην οποία αναφέρονται οι προσβαλλόμενες πράξεις, δεν είναι κενή, έχει τον κανονικό και νόμιμο Μητροπολίτη της. Σύμφωνα με το νόμο (άρθρο 25 Ν. 590/77) η πλήρωση ενός Μητροπολιτικού θρόνου δύναται να γίνει μόνο σε χηρεύσασα Μητρόπολη. Η Μητρόπολη βρίσκεται σε χηρεία, μόνον όταν αποβιώσει ο κανονικός και νόμιμος Μητροπολίτης αυτής, η όταν εκπέσει του θρόνου του κατά τους ορισμούς του νόμου (άρθρου 34 Ν. 590/77). Δηλαδή όταν ο Μητροπολίτης καταδικασθεί, προδήλως με κανονική πλήρη εκκλησιαστική δίκη, σε έκπτωση από το θρόνο του, η σε ισόβιο αργία, η αν κριθεί ανίκανος προς εκπλήρωση των καθηκόντων του, μετά τη διαδικασία που προβλέπει ο νόμος. Στην περίπτωσή μου, ουδέν από αυτά έχει συμβεί.
Ούτε με κατηγόρησαν για ο,τιδήποτε.
Ούτε δίκη διεξήγαγαν εις βάρος μου.
Ούτε με κάλεσαν σε απολογία.
Ούτε με καταδίκασαν.
Όχι μόνο σε έκπτωση από το θρόνο μου η σε αργία, όπως προβλέπει το άρθρο 34 του Καταστατικού Χάρτου, αλλά ούτε και σε οποιαδήποτε άλλη, έστω και ελάχιστη ποινή.
Μετά από αυτά, εγώ συνεχίζω να είμαι ο νόμιμος και κανονικός και εν ενεργεία Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος, όλα δε τα όσα μεθοδεύθηκαν εις βάρος μου, η τριχοτόμηση της Μητροπόλεώς μου, οι τοποθετήσεις αντικαταστατών μου στα τμήματά της, το επιτίμιο, τα διατάγματα ανακλήσεως της καταστάσεώς μου και ο,τι άλλο σχεδίασε εις βάρος μου η διοίκηση της Εκκλησίας, είναι εντελώς ξένα και στους Ιερούς Κανόνες και στο Νόμο, γι’ αυτό και κρίθηκαν ότι συνθέτουν «απόψεις μη αντικειμενικά υποστηρίξιμες», που στηρίζουν «εσφαλμένες» αποφάσεις.
Συνεπώς ο παραπάνω εκλεγείς και κατασταθείς ως Μητροπολίτης της αναφερθείσης Ιεράς Μητροπόλεως εκλέχθηκε, τοποθετήθηκε, αναγνωρίσθηκε και καταστάθηκε σε τμήμα της μη χηρεύουσας Μητροπόλεώς μου, άλλως, σε μη νομίμως συνεστημένη (ανύπαρκτη) Μητρόπολη, και έτσι οι προσβαλλόμενες πράξεις (εκλογή και το επακολουθήσαν π.δ. μέσα στα πλαίσια της σύνθετης διοικητικής ενέργειας) παραβίασαν ευθέως το νόμο (τα άρθρα 25, 34, 11.2 κ.α. Ν. 590/77), κατά τα πραγματικά περιστατικά που αναφέρονται στα παραπάνω κεφάλαια της παρούσας Β και Γ και πρέπει να ακυρωθούν.
Ειδικότερα, πρέπει να γίνουν δεκτά τα εξής: Εγώ έχω αναγνωρισθεί νομίμως και αμετακλήτως ότι είμαι ο νόμιμος και εν ενεργεία Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος (διάταγμα αναγνωρίσεως και καταστάσεώς μου ΦΕΚ 147/14.7.68, ΣτΕ Γ Τμ. 3803/90, ΣτΕ Ολομ. 1028/93, καθολική ενδοεκκλησιαστική αναγνώρισή μου).
Το «επιτίμιον της ακοινωνησίας», για το οποίο, ούτε καν θα έπρεπε να γίνεται λόγος, επειδή δεν επηρεάζει ούτε την πνευματική ούτε τη διοικητική θέση μου, προκάλεσε, δίχως βάσιμο νομικό λόγο, τη διαφορά που εκθέτω στα κεφάλαια Β5 έως Β8, όπου, για την αποφυγή επαναλήψεων, αναφέρομαι, για την υποστήριξη του αληθούς δεδομένου ότι δεν υπάρχει «επιτίμιο», δεν υπάρχει νόμιμη απομάκρυνσή μου από τη Μητρόπολή μου.
Εγώ είμαι ο κανονικός και νόμιμος Μητροπολίτης της Μητροπόλεώς μου, γεγονός που εμποδίζει την εκλογή του οποιουδήποτε Μητροπολίτου σε οποιοδήποτε τμήμα της Μητροπόλεώς μου. ii) Οι προσβαλλόμενες παραβίασαν τους νόμους και τους ιερούς κανόνες, που στηρίζουν τη δική μου κανονικότητα και τη νομιμότητα στην αναφερθείσα Μητρόπολή μου, η οποία δεν είναι κενή. Από πλευράς των καθ’ ων προβάλλεται η επιχειρηματολογία ότι υπάρχουν οι αποφάσεις της Ολομελείας του Δικαστηρίου τούτου 2976/96 και 2979/96, που έκριναν το θέμα και απέρριψαν τις αιτήσεις μου κατά του «επιτιμίου» και του διατάγματος ανακλήσεως τῆς καταστάσεώς μου.
Αντιτάσσω ότι οι αποφάσεις αυτές, δεν αγνόησαν μόνο τους νόμους (άρθρα 34, 44 Κ.Χ. κλπ), αλλά αγνόησαν και τους Ιερούς Κανόνες και έκριναν δίχως αυτούς. Ανεξαρτήτως των άλλων που ήδη έχω εκθέσει, τώρα προβάλλω ότι δεν υπήρχε, για το αντικείμενο που κρίθηκε τότε, νόμος, που να επέβαλλε στο Δικαστήριο, να λάβει υπ’ όψη του και τους Ιερούς Κανόνες. Τώρα όμως, για την ένδικη υπόθεση, υπάρχει. Και το Δικαστήριο καλείται να τους λάβει υπ’ όψη του. Και αυτούς που ορίζουν τα της συναινέσεως του κυριάρχου Μητροπολίτου για την αποκοπή τμήματος της Μητροπόλεώς του προς δημιουργία νέας Μητροπόλεως και αυτούς που αναγνωρίζουν το ποιός είναι ο κανονικός Μητροπολίτης σε μία Μητρόπολη, που, κατά τη νομοθεσία μας, καθίσταται ο νόμιμος Μητροπολίτης αυτής.
Οι παραπάνω αποφάσεις ασχολήθηκαν με το «επιτίμιο ακοινωνησίας» και την ανάκληση του διατάγματος της αναγνωρίσεως και καταστάσεώς μου, που έγινε βάσει αυτού. Ζήτησα, τότε, με τις αιτήσεις μου στο ΣτΕ την ακύρωση και της πράξεως επιβολής του επιτιμίου και της πράξεως εκδόσεως του διατάγματος της επί τη βάσει αυτού έκπτώσεώς μου. Εκδόθηκαν οι δύο παραπάνω αποφάσεις της Ολομελείας του Δικαστηρίου τούτου (2976/96 και 2979/96), οι οποίες δέχθηκαν αυτά που εκθέτω στη σελ. 5 της αιτήσεώς μου αυτής, όπου και τα σχόλια που τις συνοδεύουν.
Το Δικαστήριο πρέπει να θεωρήσει, εν όψει της συνάφειας εκείνης της υποθέσεως με την προκειμένη, ότι πρέπει να επανεξετάσει επί το ορθότερο τα όσα εσφαλμένα κρίθηκαν στις υποθέσεις εκείνες, διότι δεν πρέπει να περιέχεται μια επισήμως χαρακτηρισμένη ως εσφαλμένη απόφαση στις δέλτους της νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Οι λόγοι ακυρώσεως κατά της πράξεως επιβολής του επιτιμίου, οι οποίοι ουδόλως τότε ερευνήθηκαν, αλλά τώρα είναι ερευνητέοι, είναι οι εξής: ότι η ΔΙΣ που εξέδωσε την πράξη του επιτιμίου της ακοινωνησίας δεν είχε νόμιμη σύνθεση, διότι σ’ αυτήν έπρεπε να μετέχω και εγώ (ΣτΕ 1028/93), αλλά, παρά το νόμο, δεν κλήθηκα, ότι η ΔΙΣ δεν είχε εξουσία να επιβάλει σε μένα τέτοια ποινή, διότι μόνον την ποινή του αφορισμού δικαιούται να μου επιβάλει η ΙΣΙ και μόνον μετά την καθαίρεσή μου, που ουδέποτε μου επέβαλε και με την αυξημένη πλειοψηφία του άρθρου 6 του Ν. 590/77, ότι η ΔΙΣ για την επιβολή του επιτιμίου δεν τήρησε οποιαδήποτε διαδικασία, ότι παραβίασε τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας και το νόμο περί των εκκλησιαστικών δικαστηρίων, ήτοι δεν με κάλεσε να ακουσθώ, δεν μου απέδοσε κατηγορία, δεν αιτιολόγησε την πράξη της, ενήργησε καταχρηστικά και παραβίασε το δεδικασμένο που απέρρεε από τις αποφάσεις του ΣτΕ. Αν το Δικαστήριο ερευνούσε τους λόγους αυτούς, έπρεπε να κρίνει ότι το λεγόμενο «επιτίμιο ακοινωνησίας» είναι μία ανύπαρκτη ποινή, που παρανόμως επιβλήθηκε εις βάρος μου και ουδόλως επηρεάζει τη διατήρηση της θέσεως, την οποίαν έχω στην Εκκλησία.
Όλα αυτά, η παραπάνω απόφαση έκρινε ότι δεν αφορούν το Δικαστήριο. Δεν ελέγχονται, διότι δεν άπτονται ελεγχομένης ακυρωτικώς εκτελεστής πράξεως. Αντί να κρίνει ότι το αφορούν, διότι ήταν η αιτία της εκδόσεως του διατάγματος απομακρύνσεώς μου από τη διοικητική θέση μου, η ΣτΕ 2979/96 δέχθηκε, απροσδοκήτως, τα εξής:
α) ότι αναγκαία αρνητική προϋπόθεση για την έκδοση του διατάγματος καταστάσεως του Μητροπολίτη είναι να μην έχει επιβληθεί σ’ αυτόν το εκκλησιαστικό επιτίμιο αυτό,
β) ότι κατά την έννοια του άρθρου 26 του ν. 590/77, η απόκτηση, καθώς και η διατήρηση του αξιώματος του Μητροπολίτη προϋποθέτει την εκκλησιολογική ικανότητα του φορέα να ασκεί τα πνευμαικά του καθήκοντα και να μην είναι ακοινώνητος,
γ) ότι ο νόμος δεν ανέχεται να εξακολουθεί να ασκεί τα διοικητικά καθήκοντα μητροπολίτη πρόσωπο που είναι ακοινώνητο,
δ) ότι όταν ο Μητροπολίτης καταστεί ακοινώνητος πρέπει η πολιτεία να τον παύσει από τα διοικητικά του καθήκοντα και η διοίκηση υποχρεούται κατά την έννοια του άρθρου 26 του ν. 590/77 να καταργήσει την ισχύ του διατάγματος με το οποίο καταστάθηκε ο Μητροπολίτης,
ε) ότι η διαδικασία όπως την ορίζει το άρθρο 26, είναι αυτοτελής υποχρέωση της Πολιτείας και δεν συναρτάται, άλλως είναι άσχετη προς την πειθαρχική διαδικασία του άρθρου 23 του ν. 5383/32,
στ) ότι ο λόγος ακυρώσεως εκ του ότι έπρεπε να προηγηθεί του προσβαλλομένου π.δ. η έκδοση σχετικής αποφάσεως της ΙΣΙ είναι αβάσιμος, γιατί η έκδοση του προσβαλλομένου διατάγματος ήταν αυτοτελής υποχρέωση της Πολιτείας, μετά την επιβολή του επιτιμίου της ακοινωνησίας
και ζ) ότι ο τύπος της προηγουμένης ακροάσεως κατά το άρθρο 20 παρ. 2 του συντάγματος δεν ήταν υποχρεωτικός, διότι δεν υπήρχε στάδιο ακροάσεως, αφού, τό ἐκκλησιαστικό ἐπιτίμιο τῆς ἀκοινωνησίας εἶναι, λόγῳ τῆς φύσεώς του, πράξη της Εκκλησίας ανέλεγκτη από την Πολιτεία καί ἀπό μόνη την από μέρους της Εκκλησίας επιβολή του επιτιμίου της ακοινωνησίας, η Πολιτεία είχε νόμιμη υποχρέωση (26 ν. 590/77) να εκδόσει το προσβαλλόμενο π.δ. Ανεξάρτητα από την 9/97 απόφαση του Δικαστηρίου του άρθρου 99 του Συντάγματος, που είπε ότι αυτά τα παραπάνω που δέχθηκε η ΣτΕ 2979/96 είναι εσφαλμένα, παρατηρώ και τα εξής:
Ναι μεν το «επιτίμιο ακοινωνησίας» κρίθηκε ότι είναι μη εκτελεστή διοικητική πράξη (πνευματική πράξη) και γι’ αυτό δεν ελέγχθηκε, αλλά, ανεπιτρέπτως, αφού δεν την ερεύνησε, τη θεώρησε δεδομένη αυτή την ανέλεγκτη πράξη και την έθεσε θεμέλιο στήριξης του διατάγματος ! Μετά τα παραπάνω η θέση η δική μου στην Εκκλησία είναι δεδομένη. Εγώ είμαι ο Κανονικός Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος, διότι ουδέποτε απώλεσα την κανονικότητά μου και τούτο ουδείς το ήλεγξε και ουδείς το έκρινε ανακριβές, η δε διοίκηση της Μητροπόλεώς μου μου αφαιρέθηκε απλώς βίαια και όχι νόμιμα, συνεπεία και της 2979/96 εσφαλμένης αποφάσεως.
Η «Μητρόπολη», συνεπώς, για την οποία εξελέγη και καταστάθηκε ο ανωτέρω, δεν είναι κενή. iii) Εφαρμογή των Ιερών Κανόνων, των αναφερομένων στο εδώ ένδικο θέμα, ως νόμων του Κράτους. Στην προκειμένη υπόθεση, όμως, το Δικαστήριο είναι υποχρεωμένο να ερευνήσει και να εφαρμόσει, ως κανόνες του πολιτειακού νόμου, τους Ιερούς Κανόνες, τους οποίους αναφέρω στην παραπάνω σελίδα 2 του δικογράφου αυτού, διότι το προβλέπει ο νόμος, ο ίδιος ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας. Διότι πρέπει να κριθεί ότι εγώ είμαι ο Κανονικός Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής, που έχω το δικαίωμα (οπως μου το αναγνωρίζει, άλλωστε, τώρα, η διοικούσα Εκκλησία) να συναινώ η όχι στο διαμελισμό της Μητροπόλεώς μου.
Ο ίδιος ο νόμος ανάγει τους Ιερούς Κανόνες αυτούς σε επίπεδο νομοθετικών διατάξεων. Τους καθιστά ισοδύναμους με το περιεχόμενό του. Πρέπει, λοιπόν, να ερευνηθεί, βάσει των Ιερών Κανόνων αυτών (εδώ εχόντων ισχύ νόμων), το θέμα της κανονικότητος της απομακρύνσεώς μου από τη θέση μου και να κριθούν οι λόγοι της αιτήσεώς μου, οι οποίοι, δεν ερευνήθηκαν με την 2976/96 απόφαση της Ολομελείας, η οποία, όπως ελέχθη, θεμελίωσε την 2979/96 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, που έκρινε τα όσα εξέθεσα παραπάνω.
Πράγματι η ποινή του «επιτιμίου ακοινωνησίας», αν και θεμελίωσε το διάταγμα άρσεως της καταστάσεώς μου ως Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος, ουδέποτε ερευνήθηκε, εάν επιβλήθηκε κανονικά και νόμιμα, ουδέποτε ερευνήθηκε εάν αποτελεί βάση επαρκή για τη στήριξη διατάγματος εκπτώσεώς μου, γι’ αυτό επιβάλλεται να ερευνηθεί τώρα, επειδή το καλεί η φύση των ήδη προσβαλλομένων πράξεων και ο ρητός ορισμός του άρθρου 11.2 του Ν. 590/77 («ως οι Ιεροί Κανόνες διακελεύουν»).
Μετά τη δικαστική διάγνωση ότι η διοικούσα Εκκλησία ενήργησε και αντικανονικά και παράνομα επιβάλλοντας το επιτίμιο τούτο, πρέπει να γίνει δεκτό ότι δεν υπάρχει εις βάρος μου «επιτίμιο ακοινωνησίας» και δεν υπάρχει νόμιμη πράξη διοικητικής απομακρύνσεώς μου από τη θέση μου, γι’ αυτό δε το λόγο είναι βέβαιο ότι εγώ είμαι εκείνος που «ορίζω τους πιστούς» της Επισκοπής μου, έστω και μόνον πνευματικά, όπερ και μόνον αρκεί για να έχω το δικαίωμα να συναινώ η όχι στην ίδρυση νέων Μητροπόλεων επί συγκεκριμένων εδαφών της διαποιμαινομένης από εμένα επαρχίας.
Τα παραπάνω ζητήματα, ερευνώμενα τώρα υπό το πρίσμα της προκειμένης υποθέσεως και κατά το νομικό περιεχόμενο των κανονικών διατάξεων, που παρέθεσα στη σελ. 2 της αιτήσεώς μου αυτής και των διατάξεων του νόμου, των άρθρων 4θ, 6.3β, 44 του Ν. 590/77 και των άρθρων 143 κ.ε και του συνόλου της διαδικασίας του Ν. 5383/32, σε συνδυασμό προς τις διατάξεις των Ιερών Κανόνων ΟΔ των Αγίων Αποστόλων, που δεν αντιλαμβάνονται καταδίκη Επισκόπου σε «ακοινωνησία» η σε οποιαδήποτε «ποινή», δίχως κατηγορία, δίχως τριπλή πρόσκλησή του για να απολογηθεί κλπ, δίχως δίκη δηλαδή, κατά τις σύγχρονες νομικές, περί εκκλησιαστικών δικών, διατάξεις.
Όλα τα παραπάνω, αποδεικνυομένου ότι το «επιτίμιο ακοινωνησίας» ούτε κανονικά, ούτε νόμιμα επιβλήθηκε, ούτε έχει την εμβέλεια (θεμελίωση διατάγματος εκπτώσεως), που του αποδόθηκε, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι εγώ συνεχίζω να είμαι ο Κανονικός και Νόμιμος Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος, αφού οι κατατμήσεις της και οι εισχωρήσεις τρίτων ως Μητροπολιτών στα τμήματά της δεν έχουν ούτε κανονικές ούτε έννομες συνέπειες.
Είναι απλώς πράξεις καταλήψεως αλλοτρίας επισκοπής. Όπου ο νόμος αναφέρεται σε κανονικά δικαιώματα, αναφέρεται στα δικαιώματα του κανονικού Μητροπολίτου, και όχι στα του βιαίως εισχωρήσαντος. Εμένα, άλλωστε, η ίδια η διοικούσα Εκκλησία αείποτε με θεωρεί ως «Κανονικό Μητροπολίτη» και μάλιστα με θετική αυτής ενέργεια αναγνωρίζει την κανονικότητά μου. Δείτε π.χ. την απόφαση της ΙΣΙ, τη ληφθείσα σε «επίσημη τακτική συνεδρία του Ανωτάτου Οργάνου της Εκκλησίας της Ελλάδος (Β φύλλον Ι, Σφραγίς, Υπογραφή ο Αθηνών Χριστόδουλος), «περί άρσεως των επιτιμίων των επιβληθέντων εις τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτας πρώην Αττικής Νικόδημον και πρώην Θεσσαλιώτιδος Κωνσταντίνον».
Αυτή και μόνον η προσφώνηση αποδεικνύει ότι και το επίσημο Ανώτατο της Εκκλησίας της Ελλάδος Όργανο επισήμως αναγνωρίζει την «κανονικότητά» μου, η οποία δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, αφού ο αποκαλούμενος από την ΙΣΙ «Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης» δεν είναι δυνατόν να μην είναι «Κανονικός».
Τα της διοικήσεως της Μητροπόλεώς μου, όπως ελέχθη, βιαίως και εσφαλμένως μου έχουν αφαιρεθεί, αλλά η παραμένουσα Κανονικότητά μου, η ανεξίτηλη, μου παρέχει την κανονική και αναφαίρετη εξουσία, να διακρατώ για τον εαυτό μου το δικαίωμα, εν όσω βρίσκομαι στη ζωή, να δόσω η να μη δώσω τη συναίνεσή μου στη διαίρεση της Μητροπόλεώς μου, «ως οι ιεροί κανόνες διακελεύουν».
Δίχως τη συναίνεσή μου δεν υπάρχει νέα Μητρόπολη. Άλλως παραβιάζονται οι Ιεροί Κανόνες, που ο νόμος τους θέλει, στην περίπτωση αυτή να εφαρμοσθούν. Και οι Ιεροί Κανόνες θέλουν η συναίνεση να προέρχεται από τον Κανονικό Μητροπολίτη, που, εν προκειμένω, είμαι εγώ. Άλλωστε από εμένα το ζητεί, τώρα, η Εκκλησία, έστω και υπό μορφή ανεπιτρέπτου συναλλαγής, «άρσης του επιτιμίου έναντι συναίνεσης» ! Δεν το ζητεί από οποιονδήποτε άλλον. Διότι, το γεγονός ότι μου έχουν αφαιρέσει, βίαια, δίχως κανονική και δίχως νόμιμη διαδικασία, τα διοικητικά μου καθήκοντα, το γνωρίζουν και οι της Εκκλησίας κρατούντες, ουδόλως μου στερεί το δικαίωμα να έχω τις όποιες αρμοδιότητες μου παρέχουν οι Ιεροί Κανόνες. iv)
Ο νόμος 3822/16.2.10 δεν τροποποίησε τον Καταστατικό Χάρτη. Ο νόμος 590/77 έπρεπε να τηρηθεί με ακρίβεια. Είναι πρόδηλο, ότι η διάταξη του άρθρου 11.2 του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος, είναι θεμελιώδης και αποτελεί βασική αρχή αυστηρώς τηρητέα, για την ίδρυση νέας Μητροπόλεως, η εφαρμογή των, για την προκειμένη περίπτωση αναφερθέντων Ιερών Κανόνων.
Οι Ιεροί Κανόνες αυτοί εξομοιούνται από απόψεως τυπικής ισχύος με τον Καταστατικό Χάρτη (βασικό νομοθέτημα) και, συνεπώς, κάθε νέος νόμος, που προβλέπει την ίδρυση νέας Μητροπόλεως δεν δύναται να αφίσταται της βασικής αυτής ρυθμίσεως, που προβλέπεται στον Καταστατικό Χάρτη. Το μόνο που μπορεί να πράττει ο νόμος, είναι να προβλέπει την ίδρυση κάποιας νέας Μητροπόλεως, κατά τα λοιπά όμως (διαδικασία κλπ) ισχύουν τα προβλεπόμενα στον Καταστατικό Χάρτη.
Αν ο νόμος θέλει να αποκλίνει από τα οριζόμενα στο βασικό νομοθέτημα (τον Καταστατικό Χάρτη) πρέπει να το αναφέρει ρητώς. Αν δεν το αναφέρει, ο ειδικός αυτός νόμος πρέπει νά ἑρμηνεύεται, κατά τά γνωστά επί του θέματος της «ερμηνείας των νόμων κατά τρόπο σύμφωνο προς το Σύνταγμα» (Verfassungskonforme Auslegung des Gesetzes) (για να μην κηρύσσονται αντισυνταγματικοί), με σύμφωνον προς τις διατάξεις του βασικού νόμου (εδώ Καταστατικού Χάρτου) ερμηνεία του νόμου αυτού. Στήν προκειμένη περίπτωση ὁ ν. 3822/16.2.2010 δε θέσπισε παρέκκλιση από τον τρόπο που προβλέπει ο Καταστατικός Χάρτης για την ίδρυση Μητροπόλεων («ως οι Ιεροί Κανόνες διακελεύουν»).
Για την ίδρυση, συνεπώς, των Μητροπόλεων του νόμου αυτού ἔπρεπε να τηρηθούν όλες οι προϋποθέσεις τοῦ Καταστατικού Χάρτου, όπως ισχύει, δηλαδή έπρεπε να δοθεί και η συναίνεση του κανονικώς διαποιμαίνοντος την Μητρόπολη, από της οποίας αποσπώνται τα τμήματα, Μητροπολίτου.
Εξ άλλου, την ως άνω ερμηνεία των νέων νόμων, με τους οποίους ιδρύονται νέες Μητροπόλεις, αναγνωρίζει ουσιαστικά ρητά και ο Καταστατικός Χάρτης, ο οποίος αναφέρει ότι οι νέες Μητροπόλεις ιδρύονται με μεταγενέστερους νόμους και, εν όψει τούτου, ότι δηλαδή θα υπάρξουν νέοι νόμοι, ορίζει (11.2) ότι πρέπει να υπάρχει απόφαση της ΙΣΙ κατά τα οριζόμενα στους Ιερούς Κανόνες («ως οι Ιεροί Κανόνες διακελεύουν»).
Αν, συνεπώς, ο νέος νόμος ουδέν προβλέπει, αν δεν τροποποιεί, δηλαδή, τον Καταστατικό Χάρτη, εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στον Καταστατικό Χάρτη, δηλαδή απαιτείται συναίνεση του κανονικά διαποιμαίνοντος κλπ επισκόπου και είναι αυτονόητο ότι ο επίσκοπος αυτός πρέπει να είναι ο κανονικός, επίσης, δηλαδή, εκλεγείς, κατασταθείς και υφιστάμενος «ως οι Ιεροί Κανόνες διακελεύουν».
Πράγματι, στην εδώ συγκεκριμένη περίπτωση ουδέν προβλέπει ο ν. 3822/16.2.10, γι’ αυτό έπρεπε να εφαρμοσθεί η διαδικασία του Καταστατικού Χάρτου, η οποία όμως δεν εφαρμόσθηκε και, ως εκ τούτου, οι επί του νόμου τούτου στηριχθείσες ένδικες πράξεις είναι ακυρωτέες.
v) Αντισυνταγματικότητα του νόμου 3822/16.2.10. Τίθεται, όμως, και θέμα αντισυνταγματικότητας του παραπάνω νόμου, διότι ο νόμος αυτός, δίχως την αναφορά του στις προϋποθέσεις των Ιερών Κανόνων για την έκδοσή του, παραβιάζει το άρθρο 3 του Συντάγματος και συγκεκριμένα τις περί συγκροτήσεως της ΙΣΙ και της ΔΙΣ διατάξεις.
Κατά το άρθρο αυτό του Συντάγματος, η Ορθόδοξος Εκκλησία της Ελλάδος «τηρεί απαρασαλεύτως τους Ιερούς Αποστολικούς και Συνοδικούς Κανόνας», και ανεξαρτήτως άλλων, οπωσδήποτε τηρεί, κατά συνταγματική επιταγή, τους Ιερούς Κανόνες που αναφέρονται στη συναίνεση του επισκόπου, του διαποιμαίνοντος την επαρχία, από την οποία προορίζεται να αποκοπεί, προς διαποίμανση από άλλον επίσκοπο, τμήμα της επισκοπικής του περιφερείας και οπωσδήποτε τους Ιερούς Κανόνες που αναφέρονται στην κανονικότητα του έχοντος το δικαίωμα της συναινέσεως επισκόπου.
Ταυτοχρόνως από το ίδιο άρθρο το Σύνταγμα αναθέτει τη διοίκηση της Εκκλησίας στην ΙΣΙ και στη ΔΙΣ, συγκροτουμένων «ως ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας ορίζει». Από τα παραπάνω παρέπεται ότι, όταν, παραβιαζομένων των Ιερών Κανόνων και του Καταστατικού Χάρτου (άρθρα 11.2, 34, 44 κλπ), ιδρύονται νέες Μητροπόλεις και αυξάνεται ο αριθμός των Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος, παραλλάσσεται αντισυνταγματικώς και η συγκρότηση και της ΙΣΙ και της ΔΙΣ, των Ανωτάτων διοικητικών και πνευματικών Σωμάτων της Εκκλησίας, των οποίων τη συγκρότηση, η συνταγματική διάταξη, την αναθέτει στον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας, που έπρεπε να εφαρμοσθεί απαρέγκλιτα, αλλά δεν εφαρμόσθηκε.
Ο νόμος 3822/16.2.10 είναι αντισυνταγματικός.
Οι προσβαλλόμενες στηρίχθηκαν σε αντισυνταγματικό νόμο. vi) Λοιπές παραβάσεις του άρθρου 11 παρ. 2 Ν. 590/77. Κατά την αιτιολογική έκθεση στο σχέδιο νόμου «Ίδρυση νέων Ιερών Μητροπόλεων και άλλες διατάξεις» «Η διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος στην πρόταση που υπέβαλε, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 9 παρ. 2 και 11 παρ. 2 του ν. 590/1977 «Περί Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος» πρότεινε, τη διαίρεση της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής σε δύο νέες Μητροπόλεις...». Επισημαίνεται ότι, κατά το άρθρο 11 παρ. 2 του Ν. 590/77, οι αποφάσεις, για τον καθορισμό της εδαφικής περιφέρειας, της ονομασίας και των εδρών των Μητροπόλεων, δεν ανατίθενται στη ΔΙΣ, αλλά στην ΙΣΙ. Η ανάμειξη της ΔΙΣ και η υποκατάσταση από αυτήν της ΙΣΙ, δεν καλύπτει τα όσα ορίζει η παραπάνω νομική διάταξη, διότι αυτή αξιώνει:
α) απόφαση, η οποία δεν εκδόθηκε, όχι δε απλώς πρόταση, η οποία φέρεται ότι εκδόθηκε,
β) απόφαση της ΙΣΙ και όχι της ΔΙΣ, διότι αυτή η διάταξη είναι ειδική και δεν περιλήφθηκε στις αρμοδιότητες του άρθρου 4 του ίδιου νόμου, τις οποίες, πλην των κατονομαζομένων εξαιρέσεων, εξουσιοδοτείται, από το άρθρο 9 παρ. 2 του ν. 590/77, να ασκεί και η ΔΙΣ, κατά τους χρόνους που δεν συνεδριάζει η ΙΣΙ,
γ) τήρηση των Ιερών Κανόνων, για τους οποίους δεν αναφέρεται στην πρόταση ότι τηρήθηκαν και ειδικότερα ότι τηρήθηκαν οι υποχρεωτικοί εκ του νόμου Ιεροί Κανόνες, που επιβάλλουν την προγενεστέρα συναίνεση του οικείου Μητροπολίτου, κατά τα παραπάνω αναφερόμενα,
και δ) δημοσίευση της σχετικής αποφάσεως στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η οποία δημοσίευση δεν προκύπτει ότι έγινε και δεν έγινε. Ούτε από αυτό τούτο το κείμενο του νόμου 3822/10 προκύπτει ότι τηρήθηκαν οι παραπάνω αξιώσεις του νόμου.
Αντίθετα, προκύπτει ότι, για τις αναφερθείσες αιτίες, η Μητρόπολη, στην οποία έγινε η ένδικη εκλογή, τοποθέτηση, αναγνώριση και κατάσταση του αναφερομένου Αρχιμανδρίτου ως Μητροπολίτου, δεν ιδρύθηκε νόμιμα, αφού, περαιτέρω των παραπάνω, από την αιτιολογική έκθεση και από το περιεχόμενο του νομοσχεδίου που ψηφίσθηκε ως νόμος και από αυτό τούτο το κείμενο του νόμου, δεν προκύπτει ποιό αρμόδιο όργανο, πότε και πως καθόρισε την εδαφική περιφέρεια, την ονομασία και τις έδρες των Μητροπόλεων, υπάρχει, συνεπώς, ευθεία παράβαση του νόμου, που καθιστά τις προσβαλλόμενες πράξεις ακυρωτέες. Παραβιάσθηκε, συνεπώς, ως προς την έκδοση των προσβαλλομένων, για όλους τους παραπάνω λόγους, πολλαπλώς, το Σύνταγμα και ο Νόμος και πρέπει οι προσβαλλόμενες να ακυρωθούν.

ΙΙ. ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΧΡΗΣΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΣ, ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΡΧΩ

Ν διοικούντες την Εκκλησία έχουν τους λόγους τους να μην επιθυμούν την επιστροφή μου στην Ιεραρχία.
Με τη σύμπραξη της Πολιτείας, που, για τους δικούς της λόγους, δεν αρνείται τέτοιου είδους εξυπηρετήσεις της προς την Εκκλησία, με κρατούν μακρυά από τη διοίκηση της Μητροπόλεώς μου, με μόνο «τέχνασμα» το «επιτίμιο της ακοινωνησίας», με το νόημα και τις συνέπειες που του προσέδοσε η Διοίκηση και η «εσφαλμένη» απόφαση της Ολομελείας.
Αυτό το «επιτίμιο», που επιμελούνται να το διατηρούν, διότι μόνο σ’ αυτό στηρίζουν την αντιπαλότητά τους εναντίον μου.
Από την άλλη πάλι πλευρά πιέζονται για την άρση αυτού, διότι η επιμονή τους, για τη διατήρησή του, τους έχει εκθέσει καθοριστικά στις συνειδήσεις των σκεπτομένων πιστών, οι οποίοι γνωρίζουν και κρίνουν τις ενέργειες και τις μεθοδεύσεις τους, ώστε να συντηρούν με υπαιτιότητά τους το χρονίζον και βλαπτικότατο «εκκλησιαστικό πρόβλημα».
Για να μην μου άρουν, λοιπόν, το επιτίμιο και τυχόν καταφύγω στη Διοίκηση και ζητήσω, λόγω της άρσεως, την ανάκληση του διατάγματος απομακρύνσεώς μου από τη θέση μου, κατέστρωσαν τούτη τη μέθοδο:
Διέλυσαν κυριολεκτικά, με δεύτερη κατάτμηση τη Μητρόπολή μου, σε τέσσερες ήδη Μητροπόλεις, ώστε να μη μείνει τίποτε από την παλαιά περιφέρειά της και ούτε λέξη από τον παλαιό τίτλο της, την εξαφάνισαν και, αμέσως μετά, ανακάλεσαν το «επιτίμιο», με τον όρο να ζητήσουν, αζημίως, τη συναίνεσή μου, που όντως την έχουν ανάγκη, για να συμπορευθούν, κατά την άποψή τους (αν είναι δυνατόν να συμπορευθούν τώρα, μετά 36 χρόνια αντικανονικών πληγμάτων, που συνεχώς μου καταφέρουν) με την κανονική τάξη.
Από τα όσα εκθέτω στα παραπάνω κεφάλαια Β και Γ της αιτήσεώς μου, αναδεικνύονται όλες οι εις βάρος μου πράξεις της διοικήσεως της Εκκλησίας, που με κρατούν σε κανονική αγωνία για την πορεία της Εκκλησίας στο μέλλον και κατ’ ελάχιστο για το πρόσωπό μου και, ήδη, αφού πέρασαν 36 χρόνια σκληράς και, κυρίως, αναιτίου, δοκιμασίας μου, μου ζητεί η ΙΣΙ να αποδεχθώ ότι τα πάντα καλώς έγιναν εις βάρος μου, για να εφαρμόσω τους όρους της πράξεώς της «άρσεως του επιτιμίου».

Ότι δηλαδή καλώς έγινε:

α) Η σύμπραξή της με το καθεστώς των συντακτικών πράξεων για να επιτύχει την μέσω αυτών έκπτωσή μου από τη θέση μου, όπως και έγινε, δίχως νόμιμο και κανονικό λόγο και δίχως να μου παρέχεται δικαίωμα προσφυγής στη Δικαιοσύνη (απαράδεκτο),
β) η άρνησή της να με υποβάλει σε εκκλησιαστική δίκη, επειδή εγνώριζε ότι δεν με βάρυνε ούτε η ελάχιστη κατηγορία και συνεπώς δεν μπορούσε να επιτύχει την εξόντωσή μου μέσω αυτής της μόνης νομίμου οδού,
γ) η άρνησή της να συμμορφωθεί προς τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, που είχαν αποκαταστήσει και τους λοιπούς συνιεράρχες μου και εμένα,
δ) η εφεύρεση και η εφαρμογή του «επιτιμίου ακοινωνησίας» και η παρουσίασή του, από τον τότε Αρχιεπίσκοπο, στον Υπουργό Δικαιοσύνης ως νομίμου λόγου για να εκδόσει βάσει αυτού διάταγμα νέας εκπτώσεώς μου,
ε) η μετάθεση (παρά την απαγόρευση του μεταθετού) Μητροπολίτου από τη Ζάκυνθο, με πλαστά ψηφοδέλτια, στη Μητρόπολή μου, που είχε το Μητροπολίτη της και, ασφαλώς, δεν ήταν κενή,
στ) ο αυθαίρετος και βίαιος τρόπος της ενθρονίσεώς του στη Μητρόπολή μου, δίχως διάταγμα, με δεδομένη την απόφαση του ΣτΕ (σε Συμβούλιο), που ανέστελλε την εκτέλεση της πράξεως τοποθετήσεώς του στη θέση μου,
ζ) η ανοχή από τη διοίκηση της Εκκλησίας του Μητροπολίτη αυτού και οι πράξεις του, που οδήγησαν μόνον τα πολιτειακά δικαστήρια να τον καταδικάσουν, όχι τα εκκλησιαστικά,
η) η απόσπαση από τη Μητρόπολή μου των δύο Μητροπόλεων Μεσογαίας και Μεγάρων και επί δεύτερη φορά ο διαμελισμός του τμήματός της, που απέμεινε, σε δύο Μητροπόλεις Κηφισιάς κλπ και Ιλίου κλπ, δίχως την επιβαλλόμενη κανονική και νόμιμη συναίνεσή μου,
θ) η εκλογή στις νέες αυτές Μητροπόλεις νέων Μητροπολιτών και η πλήρης αγνόησή μου ως προς το, ένεκα της μη συναινέσεώς μου, παράνομο της συστάσεως των Μητροπόλεων αυτών και το νομικό αδύνατο της πληρώσεώς τους με νέους Μητροπολίτες, τέλος δε:
ι) η προσχηματική, την επομένη των εκλογών, και ενώ η Μητρόπολή μου είχε καταληφθεί από τέσσερες αντικανονικούς και παρανόμους Μητροπολίτες, ανάκληση του «επιτιμίου», προς ανταλλαγή αυτής της «φιλόφρονος» παραχωρήσεως της «αγάπης της Ιεραρχίας» με την αναζητουμένη εναγωνίως έγκριση εκ μέρους μου του διαμελισμού και του απορφανισμού της Μητροπόλεώς μου.
Όλα αυτά τα γεγονότα, που εσφράγισαν τα 36 χρόνια της δοκιμασίας μου, συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι αυτά που επιστρατεύθηκαν εναντίον μου, μεταξύ των οποίων και οι τελευταίες της σειράς των αντικανονικοτήτων και παρανομιών προσβαλλόμενες πράξεις, είναι προϊόντα των απαραδέκτων μεθοδεύσεων που μετέρχεται η διοίκηση της Εκκλησίας εις βάρος μου (αληθώς εις βάρος της εκκλησιαστικής τάξεως), δήθεν νομίμως, δήθεν «για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ποιμαντικών και λατρευτικών αναγκών των πιστών»! αληθώς όμως για σκοπό διαφορετικό από αυτόν που φαίνεται ότι επιδιώκει, για να μου στερήσει κάθε σχέση μου με τη Μητρόπολή μου και για να περιέλθει αυτή ολοκληρωτικά σε πρόσωπα προεπιλεγμένα και «ημέτερα». Προφανές ότι τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν κατά του προσώπου μου, όπως, με κάθε ακρίβεια, αναφέρθηκαν, συνιστούν κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους της Διοικήσεως της Εκκλησίας και της Πολιτείας, εις βάρος του προσώπου μου, αλλά και παράβαση των αρχών της χρηστής διοικήσεως, έτι δε και παράβαση των γενικών του δικαίου αρχών, ως εκ του είδους και του τρόπου των διώξεών μου και συνεπώς οι προσβαλλόμενες, πρέπει και για τους λόγους αυτούς να ακυρωθούν.

ΙΙΙ. ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΟΥΣΙΩΔΟΥΣ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

Βεβαίως η αναφερομένη παραπάνω στο κεφάλαιο Β5 απόφαση 2979/96 είναι απόφαση και ιδρύει δεδικασμένο. Αναδεικνύει ένα ανύπαρκτο θέμα σε αληθινό.
Όμως το δεδικασμένο αντί αληθείας έχεται, δεν είναι η αλήθεια το δεδικασμένο. Πολλώ μάλλον όταν το βεβαιώνει, ότι δεν αληθεύει η απόφαση, ένα Δικαστήριο, το του άρθρου 99 του Συντάγματος, που έλεγξε τη δικαστική κρίση των μελών της Ολομελείας του ΣτΕ. Υπάρχει, γι’ αυτό, ένα θέμα αποκαταστάσεως της αληθείας σε αυτή την υπόθεση.
Και θα έλθει με βεβαιότητα η ώρα αυτής της αποκαταστάσεως. Και παρέχεται, τώρα, η ευκαιρία αυτή, με την προκειμένη διαφορά. Η οποία βέβαια εκτείνεται πέραν του πεδίου του παραπάνω δεδικασμένου. Και θα υποχρεώσει το Δικαστήριο σε έρευνα. Στην έρευνα του κατά πόσον της διαιρέσεως της Μητροπόλεώς μου προηγήθηκε η αναγκαία διαδικασία (συναίνεση του οικείου ιεράρχου), όπως αυτό το διακελεύουν οι Ιεροί Κανόνες.
Οι αναφερθέντες Ιεροί Κανόνες. Και στην έρευνα του ποίος είναι ο οικείος ιεράρχης κατά τους Ιερούς Κανόνες. Είναι αυτός που εκλέχθηκε κανονικά και αναγνωρίσθηκε κανονικά και ποιμαίνει κανονικά τη Μητρόπολή του, έστω και αν του αφαιρέθηκε η διοίκησή της μέσω του αντικανονικού και παρανόμου επιτιμίου και της, παραδεδεγμένα και αναντίρρητα εσφαλμένης αποφάσεως, η είναι οι αντικανονικοί και παράνομοι εισβολείς στο θρόνο του, που διέγραψαν τη διαδρομή της ιστορίας τους, επιχειρήσαντες ανεπιτυχώς και αποτυχόντες παταγωδώς να ποιμάνουν τους πιστούς χριστιανούς της δοκιμαζομένης περιοχής της διακονίας μου;
Αναμφιβόλως, εγώ, που έχω αλώβητα τα πνευματικά μου δικαιώματα στη Μητρόπολή μου, έχω και το δικαίωμα να συναινέσω στη διάσπασή της, εάν κρίνω ότι αυτό είναι το συμφέρον του πνευματικά ποιμαινομένου λαού. Πράγμα που αναγνώρισε ρητά η Εκκλησία και μου ζήτησε τη συναίνεσή μου με την πράξη της άρσης του επιτιμίου.
Και σημειώνω εδώ ότι δεν είναι το συμφέρον του λαού αυτό το τυπικό και ουδόλως ουσιαστικό, που λέγει η εισηγητική έκθεση του νόμου για τη διχοτόμηση της Μητροπόλεώς μου «η προτεινομένη διαίρεση κρίνεται αναγκαία για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ποιμαντικών και λατρευτικών αναγκών των πιστών της υφιστάμενης σήμερα Μητροπόλεως».
Μετά την εγκατάλειψή της επί 36 χρόνια «εις την τύχην της», τώρα σκέφθηκαν την «καλύτερη εξυπηρέτηση των ποιμαντικών και λατρευτικών αναγκών της». Κατόπιν των παραπάνω, αφού εγώ δεν συνήνεσα, ούτε δε και άλλος, έστω και μη έχων δικαίωμα, συνήνεσε – και αν συνήνεσε, άνευ εννόμου συνεπείας είναι η συναίνεσή του - είναι δεδομένο ότι παραβιάσθηκε ο, προβλεπόμενος από το νόμο, ουσιώδης τύπος της διαδικασίας τεμαχισμού της Μητροπόλεώς μου, γεγονός που καθιστά την ίδρυση των δύο Μητροπόλεων παράνομη και τις εν συνεχεία αυτής προσβαλλόμενες πράξεις της εκλογής και της καταστάσεως στις «Μητροπόλεις» αυτές νέων Μητροπολιτών, παράνομες και ακυρωτέες.

ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ.

Επειδή εγώ νομιμοποιούμαι στην υποβολή της αιτήσεώς μου αυτής, ως έχων εύλογο έννομο συμφέρον, και επειδή έχω την ιδιότητα του Μητροπολίτου Αττικής και Μεγαρίδος, την οποίαν ουδέποτε νομίμως απώλεσα, άλλως, νομίμως δικαιούμαι να έχω, νομιμοποιούμαι δε επίσης και ως εκ της συνεχούς κατοικίας μου στην περιφέρεια της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος, στην οποίαν ανήκω και έχω το εύλογο ενδιαφέρον μου για την κανονικότητα και τη νομιμότητα της λειτουργίας της.
Επειδή η αίτησή μου αυτή είναι εμπρόθεσμη, νόμιμη, βάσιμη και αληθινή, αποδεικνύεται δε με έγγραφα και με όλα τα νόμιμα αποδεικτικά μέσα, γι’ αυτό πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες πράξεις Για τους λόγους αυτούς Και τους προσθέτους και τα κατά τη συζήτηση, με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων μου ΖΗΤΩ:

Να γίνει δεκτή η αίτησή μου αυτή. Να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες πράξεις:

α) η από 11.5.2010 απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, με την οποία εκλέχθηκε και τοποθετήθηκε Μητροπολίτης της «Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως» ο Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Δικαιάκος.
και β) το από 21.5.2010 προεδρικο διάταμα (ΦΕΚ 195/1.6.2010), μέ τό ὁποῖο ἀναγνωρίσθηκε καί καταστάθηκε, ὁ ἀνωτέρω, Μητροπολίτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως αὐτῆς. Νά καταδικασθοῦν οἱ καθ’ ὧν στή δαπάνη.







Ο αιτών

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Αττικής καί Μεγαρίδος ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος Δημήτριος Ν. Παπουτσιδάκης





Πηγή: http://www.romfea.gr/component/content/article/26-2009-12-18-08-38-40/5479-2010-07-31-12-25-07

Σε νέα δίκη ο πρώην Μητροπολίτης Αττικής Παντελεήμων.

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010



Ο Άρειος Πάγος με την υπ' αριθμ. 1386/2010 απόφασή του απέρριψε την αίτηση του Μητροπολίτη πρώην Αττικής κ. Παντελεήμονα, που ζητούσε να αναιρεθεί το βούλευμα του συμβουλίου Εφετών Αθηνών, με το οποίο παραπέμπεται σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, με την κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, που αφορά το ποσό της υπεξαίρεσης των 160.000 ευρώ από την μονή του Οσίου Εφραίμ, σε συνδυασμό με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του Ν. 1608/1950 περί καταχραστών του δημοσίου.
Ο Άρειος Πάγος απέρριψε το αίτημα του κ. Παντελεήμονα κρίνοντας ότι το παραπεμπτικό βούλευμα έχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία.
Ακόμη, η αρεοπαγιτική απόφαση κρίνει ότι το παραπεμπτικό βούλευμα δεν περιέχει αντιφάσεις, αλλά αντίθετα περιέχει σαφήνεια και πληρότητα, καθώς και ορθή εφαρμογή των νόμων περί νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα και καταχραστών του Δημοσίου.
Η νέα παραπομπή σε δίκη του κ. Παντελεήμονα είναι σε συνάφεια αλλά και σε συνέχεια της απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών με την οποία είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη έξι ετών για υπεξαίρεση κατ' εξακολούθηση 160.000 ευρώ από την Μονή του Οσίου Εφραίμ.
Παράλληλα, ο Άρειος Πάγος με την υπ' αριθμ. 987/2010 απόφασή του απέρριψε για δεύτερη φορά αίτηση του κ. Παντελεήμονα που ζητούσε να αναιρεθεί η απόφαση με την οποία καταδικάστηκε σε κάθειρξη έξι ετών για την υπεξαίρεση.
Ο ΑΠ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του ως αβάσιμους και για τον πρόσθετο λόγο ότι είχαν εξεταστεί και υπορραφθεί με την πρώτη αναίρεση που είχε υποβάλλει.





Πηγή: http://www.romfea.gr/component/content/article/25-2009-12-18-08-37-46/5439-2010-07-23-14-11-52

Ιωαννίδης Αχιλλέας - Εκπαιδευτικός | musicwave.gr™ | face your music!

Ιωαννίδης Αχιλλέας - Εκπαιδευτικός | musicwave.gr™ | face your music!

Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από το θάνατο του βασιλιά της ποπ, Μάικλ Τζάκσον

Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από το θάνατο του βασιλιά της ποπ, Μάικλ Τζάκσον. Χιλιάδες θαυμαστές του θα παραβρεθούν στις εκδηλώσεις σε όλον τον κόσμο για την πρώτη επέτειο του θανάτου του, ενώ πολλοί αναμένεται να βρεθούν στο νεκροταφείο του Λος Άντζελες όπου βρίσκεται ο τάφος του βασιλιά της ποπ. Ο Τζάκσον πέθανε πριν ένα χρόνο σε ηλικία 50 ετών από υπερβολική δόση φαρμάκων στο σπίτι του στο Λος Άντζελες, λίγες εβδομάδες πριν την πολυαναμενόμενη επανεμφάνισή του στο Λονδίνο.
Οι θαυμαστές του θα επισκεφτούν το νεκροταφείο Φόρεστ Λον στο Γκλεντέιλ στα περίχωρα του Λος Άντζελες.
Όμως η πρόσβαση στο μαυσωλείο όπου βρίσκεται η σορός του Τζάκσον έχει απαγορευτεί και όσοι βρεθούν στο νεκροταφείο θα μπορέσουν μόνο να φτάσουν μέχρι το εξωτερικό του επιβλητικού κτίσματος.
Οι πρώτοι θαυμαστές έφτασαν στο νεκροταφείο το απόγευμα της Πέμπτης, σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης. Στο νεκροταφείο θα βρεθούν σήμερα μετά το μεσημέρι και μέλη της οικογένεια του Τζάκσον.
Επίσης τόπος προσκυνήματος είναι και το σπίτι της οικογένειας Τζάκσον σε προάστιο του Λος Άντζελες, όπου ήδη εκατοντάδες θαυμαστές του Μάικλ έχουν αφήσει λουλούδια και αναμνηστικά.
Η επίσημη τελετή θα πραγματοποιηθεί στο Γκάρι της Ιντιάνα, την ιδιαίτερη πατρίδα του Μάικλ Τζάκσον, όπου η μητέρα του Κάθριν θα κάνει τα αποκαλυπτήρια μνημείου.
Το Σάββατο θα πραγματοποιηθεί μουσική εκδήλωση σε ξενοδοχείο του Μπέβερλι Χιλς στην οποία είναι πιθανόν να παραβρεθούν μέλη της οικογένειας Τζάκσον.

Πιέζουν να καταργηθεί ο θρησκετικός όρκος

Εξελίξεις αναμένονται στι θέμα του θρησκευτικού όρκου μετα απο πιέσεις εκ μέρους τις Ε.Ε.και τις καταδικαστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Καθημερινής της Κυριακής, στο πλαίσιο της εναρμόνισης της χώρας...
με την ευρωπαϊκή πρακτική, το υπουργείο Δικαιοσύνης ανοίγει το κεφάλαιο "ορκοδοσία", που προβλέπεται στην ελληνική νομοθεσία για τους μάρτυρες στα δικαστήρια, τους ενόρκους και διαδίκους, τις ανακριτικές διαδικασίες, τους πραγματογνώμονες, αλλά και τα πρόσωπα που καταλαμβάνουν θέσεις και αξιώματα στο Δημόσιο.
Πάντως τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα προς αυτή την κατεύθυνση με την τροποποίηση των διατάξεων της Πολιτικής Δικονομίας. Για παράδειγμα οι μάρτυρες πριν ορκισθούν καλούνται να απαντήσουν αν θέλουν να δώσουν θρησκευτικό όρκο ή απλά πολιτικό, δηλαδή τη διαβεβαίωση στην τιμή και την υπόληψή τους.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, για τις διατάξεις που αφορούν στα πολιτικά πρόσωπα απαιτείται συνταγματική αναθεώρηση, προκειμένου αυτές να τροποποιηθούν ή να καταργηθούν. Πάντως και το ισχύον Σύνταγμα επιτρέπει τόσο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας όσο και στους βουλευτές να αρνηθούν τον θρησκευτικό όρκο.

Τι γίνεται στις άλλες χώρες:

Οπως αναφέρει το δημοσίευμα, στη Γαλλία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο, την Ισπανία, και τη Γερμανία έχουν επιβληθεί συνθήκες διαχωρισμού. Ακόμα και στην Ιρλανδία , όπου το 93% των πολιτών δηλώνουν καθολικοί, δεν προβλέπεται στο Σύνταγμά της επίσημη θρησκεία.
Η Εκκλησία σε συνέντευξή του που είχε παραχωρήσει στο παρελθόν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ.Ιερώνυμος στην Καθημερινή είχε δηλώσει πως "Η κατάργηση του θρησκευτικού όρκου δεν δημιουργεί πρόβλημα στην Εκκλησία. Αντιθέτως, είναι συνέπεια της διδασκαλίας της, σύμφωνα με την οποία το ναι πρέπει να είναι ναι και το όχι, όχι"




Πηγή: http://www.newsit.gr/

Διαβεβαιώσεις των νέων Μητροπολιτών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια και παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και της Υπουργού Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κας Άννας Διαμαντοπούλου, έδωσαν σήμερα τη διαβεβαίωσή τους, οι νέοι Μητροπολίτες, Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας Δικαιάκος, Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Ωρωπού κ. Κύριλλος Μισιακούλης και Λαγκαδά κ. Ιωάννης Τασσιάς.

Σχόλια και ...σχολιανά για τη φετινή Eurovision

Το τραγούδι της Γερμανίας «Satelite» με την 19χρονη Lena Meyer – Landrut που βγήκε πρώτο στην φετινή Eurovision, δεν ήταν και τόσο άσχημο και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να κολλάμε στα πολιτικά θέματα και σε οτιδήποτε άλλο, από την ουσία του συγκεκριμένου διαγωνισμού που είναι η μουσική. Η αλήθεια είναι ότι επρόκειτο για ένα ιδιαίτερο τραγούδι με πολύ ευχάριστο ρυθμό, στο οποίο έδενε πολύ όμορφα το ναζιάρικο στυλάκι της νεαρής ερμηνεύτριας.
Ωστόσο προσωπικά θεωρώ ότι δεν ήταν τραγούδι για πρώτη θέση( το βάψιμό της Lena, παρέπεμπε περισσότερο σε βαμπίρ, τα ρούχα της ήταν υπερβολικά κοντά, σε σημείο που αναγκαζόταν να κρατάει το φόρεμά της για να μη …σηκωθεί επικίνδυνα), αλλά είναι από τις λίγες φορές που ακούμε ένα χαριτωμένο τραγουδάκι που δεν είναι στους γνωστούς Γιουροβιζιανιακούς ήχους και θα μπορούσε να αποτελεί κομμάτι της αμερικανικής μουσικής.
Αυτό το κομμάτι κέρδισε όχι επειδή η Γερμανία είναι δυνατή σαν χώρα και όλοι προσπαθούν να τα έχουν καλά μαζί της. Ας πάψουμε να ψάχνουμε για πολιτικές σκοπιμότητες γύρω από όλα. Μπορούμε να το δεχτούμε ή για μια ακόμη φορά πρέπει να τρωγόμαστε με τα ρούχα μας και να το παίζουμε πρωταγωνιστές ψέλνοντας τη Μέρκελ και οποιονδήποτε άλλο.
Ο Αλκαίος μια χαρά θέση πήρε. Η Ελλάδα είχε τερματίσει δεύτερη στον α’ ημιτελικό, με πρώτο το Βέλγιο και τρίτη την Ισλανδία. Αντίθετα η Κύπρος είχε προκριθεί τερματίζοντας μόλις 10η, στην τελευταία θέση δηλαδή που έδινε πρόκριση, στον β’ ημιτελικό. Σημειωτέον ότι καμιά χώρα του β’ ημιτελικού δεν συγκέντρωσε περισσότερες ψήφους από την Ελλάδα (ούτε καν από τη τρίτη Ισλανδία!). Πλέον πρέπει σαν χώρα να σταματήσουμε να πιστεύουμε ότι κάθε φορά πάμε για την πρωτιά. Όλες οι περιπτώσεις δεν είναι οι ίδιες.
Ο Γιώργος Αλκαίος αξίζει χίλια μπράβο γιατί πήγε με ένα τραγούδι που το είπε στα ελληνικά, που πολλοί δεν πίστευαν, δεν το στήριξαν, ο ίδιος έδωσε την ψυχή του και τα…λεφτά του και πάλεψε στήθος με στήθος. Ο Γιώργαρος αποδείχτηκε γάτος, τα έβαλε κάτω είδε τις αδυναμίες του, είδε τι όπλα έχει το οπλοστάσιο του και πορεύτηκε με αυτά!
Έτσι το χορευτικό έγινε πολύ καλύτερο, τα απαίσια ρούχα των χορευτών που παρέπεμπαν σε Ρουσλάνα εξαφανίστηκαν, έπρεπε και ευτυχώς γι’ αυτόν έχασε κανα δεκάρι κιλά, άλλαξε ρούχα, έκανε το μαλλί ξανθότερο σε συνδυασμό με μοικάνα κούρεμα και λίγο μουσάκι και νάτος με σωστό επικοινωνιακό πλαίσιο! Είδατε κύριοι της ΕΡΤ που μια 6ετια τώρα(2004-2009) μας φάγατε με τα ηλίθια τεράστια budget σας, τα ταξίδια σε όλη την Ευρώπη, τα παρτι, τα χορευτικά των χορευτικών, τα πανάκριβα ρούχα, τα video clip;
Αυτό που χρειάζεται είναι πλάνο, σκέψη, σωστό μυαλό και σκληρή δουλειά! Σαφώς και είναι πιο σημαντική η δική του 8η θέση γιατί την πήρε με την ψυχή του και όχι όπως ο Σάκης Ρουβάς που κατόρθωσε να πάρει την 7η θέση πέρυσι χάρη στην εμφάνιση του 2004 που είχε κάνει με το «Shake it». Διότι το περσινό και από εμφάνιση και από τραγούδι ήταν κατώτερο.
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ
-Ο μεγαλύτερος βαθμός που πήρε η Γαλλία ήταν το 8αρι μας. Αυτό λέει πολλά για την ιδιοσυγκρασία , ίσως και τον ρατσισμό των υπολοίπων Ευρωπαίων. Το «Allez ola ole» με τον JESSY MATADOR αναμένεται να γίνει στην Ελλάδα, ένα από τα δημοφιλέστερα hit του καλοκαιριού. Πάντως στο ρεφρέν έχει αρκετές ομοιότητες με το «Living La Vida Loca» του Ricky Martin.
- Η Ισλανδία από τρίτη στον α’ ημιτελικό …καταποντίστηκε στη 19η θέση στον τελικό!
- Καμία χώρα από τον α’ ημιτελικό δεν βρέθηκε στη πεντάδα. Ακόμα και ο νικητής του α’ ημιτελικού, το Βέλγιο, δεν κατάφερε να μπει ούτε στη πεντάδα του τελικού, αφού τερμάτισε έκτο. Μάλιστα από τον α’ ημιτελικό μόνο το Βέλγιο και η Ελλάδα κατάφεραν να βρεθούν μέσα στη πρώτη δεκάδα του τελικού!
-Το Αζερμπαϊτζάν από δεύτερο στον β’ ημιτελικό βρέθηκε τελικά στη πέμπτη θέση του τελικού, αφού η Ρουμανία και η Δανία κατάφεραν και το προσπέρασαν στον τελικό.
-Η Γεωργία από τρίτη στον β’ ημιτελικό, υποχώρησε τελικά στην ένατη θέση του τελικού.
-Από τις χώρες που εμφανίστηκαν απ’ ευθείας στον τελικό, μόνο η Γερμανία κατάφερε να είναι μέσα στη πρώτη δεκάδα (και μάλιστα στη πρώτη θέση)
-Η πριν από 17 χρόνια νικήτρια της Eurovision, η Ιρλανδή Niamh Kavanagh δεν κατάφερε τίποτα περισσότερο από το να τερματίσει φέτος στην τρίτη θέση …αλλά από το τέλος!
*-Η Ισπανία στον τελικό εμφανίστηκε στη δεύτερη θέση αλλά και στην …τελευταία! Η εμφάνισή της επαναλήφθηκε καθώς τη πρώτη φορά ένας fan ονόματι «Jimmy Jump» ανέβηκε στη σκηνή και …ενσωματώθηκε στο χορευτικό των Ισπανών! Έμεινε μάλιστα αρκετά δευτερόλεπτα μέχρι να τον κατεβάσουν οι άνδρες της ασφάλειας! Πάντως, πέραν της πλάκας, αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στον Daniel Diges και τους συνεργάτες του γιατί συνέχισαν την εκτέλεση του κομματιού σαν να μην συνέβαινε τίποτα! Σύμφωνα με τους κανονισμούς η Ισπανία εμφανίστηκε ξανά στο τέλος αφού θεωρήθηκε πως ο Ισπανός «παρείσακτος» απέσπασε τη προσοχή των διαγωνιζόμενων Ισπανών!
-Πρώτη εμφανίστηκε η Safura από το Αζερμπαϊτζάν. Αν και φαβορί για τη νίκη, ήταν άνευρη, τρακαρισμένη. Αν και κατάφερε να …μην σκοντάψει στις σκάλες, η εμφάνισή της ήταν γενικά πολύ κατώτερη των προσδοκιών.
- Η εμφάνιση του Josh για λογαριασμό του Ηνωμένου Βασιλείου, έμοιαζε τελείως ερασιτεχνική, ενώ τα ρούχα που του είχαν διαλέξει – ένα απλό κοστούμι – ταίριαζαν περισσότερο σε γάμο παρά σε διαγωνισμό τραγουδιού. Άσε που το τραγούδι, ένεκα των συνθετών, θύμιζε Jason Donovan και Kylie Minogue!
-Το «In A Moment Like This» των Δανών Chanée και N’evergreen, θύμιζε υπερβολικά το «Εvery breath you take» των Police. Στο τέλος δε, τους είδαμε να ανταλλάσσουν και ένα παθιασμένο, τηλεοπτικό φιλί!
-Το πιο διασκεδαστικό σημείο της ψηφοφορίας ήταν όταν η Κύπρος πήρε δώδεκα βαθμούς και ο Jon Lillygreen σήκωσε την μπλούζα του για να αποκαλύψει γραμμένη στη κοιλιά του τη φράση «I Love you Mum»!
-Το τέλος της βραδιάς βρήκε τη Lena με 246 βαθμούς να ανεβαίνει στην σκηνή για να παραλάβει το γυάλινο μικρόφωνο, το έπαθλο της Eurovision! Ο Alexander Rybak, ο περσινός νικητής, της ζητάει φιλί στο μάγουλο για να της δώσει το βραβείο, αλλά τελικά την αιφνιδιάζει και την φιλάει πεταχτά στο στόμα!
-Η Lena παραδέχτηκε τρακαρισμένη ότι δεν το περίμενε να νικήσει και δεν είχε ετοιμάσει κάτι να πει. Όταν της είπαν ότι θα πρέπει να ερμηνεύσει και το κομμάτι της έμοιαζε έτοιμη να λιποθυμήσει!
- Η Γερμανία είναι η πρώτη από τις BIG 4 χώρες που κερδίζουν τον διαγωνισμό, έχει ακόμη μια νίκη στο ενεργητικό της το 1982 με το τραγούδι « Ein bißchen Frieden».
Παρακάτω όλες οι τελικές βαθμολογίες, τόσο από τους ημιτελικούς όσο και από τον τελικό!
Α’ ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ (25 ΜΑΪΟΥ)
01. Belgium (167 points)
02. Greece (133)
03. Iceland (123)
04. Portugal (89)
05. Serbia (79)
06. Albania (76)
07. Russia (74)
08. Bosnia & Herzegovina (59)
09. Belarus (59)
10. Moldova (52)
11. Finland (49)
12. Malta (45)
13. Poland (44)
14. Estonia (39)
15. FYR Macedonia (37)
16. Slovakia (24)
17. Latvia (11)
Β’ ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ (27 ΜΑΪΟΥ)
01. Turkey (118 points)
02. Azerbaijan (113)
03. Georgia (106)
04. Romania (104)
05. Denmark (101)
06. Armenia (83)
07. Ukraine (77)
08. Israel (71)
09. Ireland (67)
10. Cyprus (67)
11. Sweden (62)
12. Lithuania (44)
13. Croatia (33)
14. The Netherlands (29)
15. Bulgaria (19)
16. Slovenia (6)
17. Switzerland (2)

Τελική θέση Χώρα Ερμηνευτής Τραγούδι Βαθμοί
1 Germany Lena Satellite 246
2 Turkey maNga We Could Be The Same 170
3 Romania Paula Seling & Ovi Playing With Fire 162
4 Denmark Chanée & N’evergreen In A Moment Like This 149
5 Azerbaijan Safura Drip Drop 145
6 Belgium Tom Dice Me And My Guitar 143
7 Armenia Eva Rivas Apricot Stone 141
8 Greece Giorgos Alkaios & Friends OPA 140
9 Georgia Sofia Nizharadze Shine 136
10 Ukraine Alyosha Sweet People 108
11 Russia Peter Nalitch & Friends Lost And Forgotten 90
12 France Jessy Matador Allez Olla Olé 82
13 Serbia Milan Stanković Ovo Je Balkan 72
14 Israel Harel Skaat Milim 71
15 Spain Daniel Diges Algo Pequeñito (Something Tiny) 68
16 Albania Juliana Pasha It’s All About You 62
17 Bosnia & Herzegovina Vukašin Brajić Thunder And Lightning 51
18 Portugal Filipa Azevedo Há Dias Assim 43
19 Iceland Hera Björk Je Ne Sais Quoi 41
20 Norway Didrik Solli-Tangen My Heart Is Yours 35
21 Cyprus Jon Lilygreen & The Islanders Life Looks Better In Spring 27
22 Moldova Sunstroke Project & Olia Tira Run Away 27
23 Ireland Niamh Kavanagh It’s For You 25
24 Belarus 3+2 Butterflies 18
25 United Kingdom Josh That Sounds Good To Me 10